Roden/Portugal- De laatste internationale wedstrijd van het jaar het WK in Portugal zit erop. De trainingsdagen verliepen best aardig, het parcours was behoorlijk grillig met grote scholen katvissen welke niet over het gehele parcours verspreid zaten. Enkele stukken zaten ze gewoonweg überhaupt niet om de dag erop massaal aanwezig te zijn. Dit maakte het trainen en het trekken van conclusies soms er lastig. Behalve katvis zwommen er her en der schooltjes harders, een vis die normaal al lastig te vangen is. Door de extreme hoeveelheid wier op sommige plaatsen maakte dit het nog extra moeilijk.

De eerste dag mocht ik plaatsnemen in een hoog nummer in het B vak een stukje parcours waar ik op voorhand prima tevreden mee was. Na een redelijke start van een aantal mooie katvissen op de stok Kreeg ik na 40 minuten een schooltje harders op de stek, als deze vissen op je plek zaten kreeg je constant lijners en indicaties en kwam de dobber af en toe geheel het water uit. Van de uiteindelijk 4 gehaakte vissen wist ik 1 kleintje te landen, de andere vissen wisten los te komen van de haak door zich vast te zwemmen in het grote wierveld links in de box. De laatste uren van de wedstrijd uitgevist op de matchhengel, deze lijn bevond zich rond de 30m, echter was vissen hier ook erg lastig door het vele wier wat hier stond rond de 22/23 m waarin behalve een paar katvissen een andere grote vis werd gelost. Kortom een zeer lastige eerste wedstrijd dag en 13 punten in het vak.

Dag twee mocht ik plaatsnemen in het d vak, een redelijk eerlijk vak omdat het enige vak was zonder kop of staart, echter was het nog steeds lastig of de katvissen wel op dit stuk parcours aanwezig waren. Deze plek was iniedergeval een stuk schoner dan de dag ervoor wat de kans op het landen van een eventueel gehaakte harder een stuk groter maakte. Het eerste half uur duurde het even voordat de eerste aanbeten door kwamen, rechts in de sector begonnen ze eigenlijk gelijk beet te krijgen, links gebeurde er vrijwel niks. Na een halfuur begon de beet er goed in te komen en dat ging eigenlijk prima tot het einde van het tweede uur. De beet zakte volledig weg, het werd over het gehele stuk een stuk minder kwa aanbeten en dan is het lastig inhalen met aantallen. Dat was het signaal om regelmatig op de stok te gaan kijken om te kijken of je daar een bonus vis kon vangen. De bonus vissen waren op dit stukje erg schaars, maar het blijft spannend tot de laatste minuut😉 Uiteindelijk was het een erg mooi kampioenschap met uiteindelijk een zeer technische visserij op katvis, en zoals altijd een beetje geluk 😉

Ramon Ansing