In 1794 geschilderd portret Rowolmers Johannes Gaerthe en Robertina Cameron terug in Noordenveld.
22.Dec.2018
Roden/Roderwolde - De Duitse officier Johannes Gaerthé werd, samen met zijn echtgenote Robertina Cameron, geportretteerd door een schilder ter gelegenheid van hun in 1794 gesloten huwelijk. Het prachtige schilderij meet 100 bij 85 centimeter en verliet Roderwolde toen Robertina Cameron aldaar in 1851 overleed. Daarna hing het schilderij onder andere in de Padkamp in Roden, in Peize, in Norg en in Veenhuizen.
Niet lang na 1830 kwamen Johannes en Robertina, samen met enkele van hun kinderen, naar Roderwolde. Aldaar woonde het gezin Gaerthé in het huis “Woldzigtâ€. Johannes stierf in 1835 en na het overlijden van Robertina werd het huis afgebroken en werd de oliemolen “Woldzigt†op het perceel gebouwd.
Door een opmerkelijk toeval is het schilderij nu terug in de gemeente Noordenveld. Tjerk Karsijns, immer speurend in de Roder geschiedenis vond, bladerend in de raadsstukken, een interessante brief uit 1887. Hij was geschreven door een jonge onderwijzer die in Roden aan school stond.
De brief was dermate interessant dat Karsijns in het verhaal dook en uiteindelijk 15 pagina’s op papier kreeg. De naam Gaerthé in Roderwolde, een zeer opmerkelijke naam in dat dorp, kwam tijdens het onderzoek eveneens volop in beeld.
Ook de Gaerthé’s kregen dus de aandacht van Karsijns, die tijdens zijn onderzoek zelfs in Bolivia terechtkwam. Een en ander resulteerde in een verhaal over een geschiedenis die in 1762 in Duitsland begint, waar Erfprins Willem V in voorkomt, waar een voormalig fort bij Antwerpen belangrijk is en waarin de boerderij in Roden waarin heden ten dage het Ky-hotel is gevestigd een nadrukkelijke rol speelt.
Tijdens zijn onderzoek zocht Karsijns contact met nazaten van Johannes en Robertina Gaerthé-Cameron. Wat bleek: Het schilderij van Johannes en Robertina was nog steeds in het bezit van de familie Gaerthé. Het con¬tact ontwikkelde zich zodanig dat, na familieberaad, besloten werd het schilderij over te dragen aan Karsijns. Die voelt het als een bijzondere eer maar tegelijk als een zeer grote verantwoordelijkheid het prachtige schilderij een juiste bestemming te geven.
Veel mensen moeten het kunnen bekijken. Het moet dus geëxposeerd worden. Bij het schilderij moet ook een beknopte geschiedenis over het echtpaar worden verteld. Over hoe een en ander dient te worden ingekleed wordt nu zorgvuldig nagedacht. Op de vraag of hij nu een soort van Rembrandt aan de muur heeft hangen, moet Karsijns smakelijk lachen. Het schilderij heeft hooguit een historische waarde, en wel voor de gemeente Noordenveld. Tekst/foto's Roel Lubbers
Niet lang na 1830 kwamen Johannes en Robertina, samen met enkele van hun kinderen, naar Roderwolde. Aldaar woonde het gezin Gaerthé in het huis “Woldzigtâ€. Johannes stierf in 1835 en na het overlijden van Robertina werd het huis afgebroken en werd de oliemolen “Woldzigt†op het perceel gebouwd.
Door een opmerkelijk toeval is het schilderij nu terug in de gemeente Noordenveld. Tjerk Karsijns, immer speurend in de Roder geschiedenis vond, bladerend in de raadsstukken, een interessante brief uit 1887. Hij was geschreven door een jonge onderwijzer die in Roden aan school stond.
De brief was dermate interessant dat Karsijns in het verhaal dook en uiteindelijk 15 pagina’s op papier kreeg. De naam Gaerthé in Roderwolde, een zeer opmerkelijke naam in dat dorp, kwam tijdens het onderzoek eveneens volop in beeld.
Ook de Gaerthé’s kregen dus de aandacht van Karsijns, die tijdens zijn onderzoek zelfs in Bolivia terechtkwam. Een en ander resulteerde in een verhaal over een geschiedenis die in 1762 in Duitsland begint, waar Erfprins Willem V in voorkomt, waar een voormalig fort bij Antwerpen belangrijk is en waarin de boerderij in Roden waarin heden ten dage het Ky-hotel is gevestigd een nadrukkelijke rol speelt.
Tijdens zijn onderzoek zocht Karsijns contact met nazaten van Johannes en Robertina Gaerthé-Cameron. Wat bleek: Het schilderij van Johannes en Robertina was nog steeds in het bezit van de familie Gaerthé. Het con¬tact ontwikkelde zich zodanig dat, na familieberaad, besloten werd het schilderij over te dragen aan Karsijns. Die voelt het als een bijzondere eer maar tegelijk als een zeer grote verantwoordelijkheid het prachtige schilderij een juiste bestemming te geven.
Veel mensen moeten het kunnen bekijken. Het moet dus geëxposeerd worden. Bij het schilderij moet ook een beknopte geschiedenis over het echtpaar worden verteld. Over hoe een en ander dient te worden ingekleed wordt nu zorgvuldig nagedacht. Op de vraag of hij nu een soort van Rembrandt aan de muur heeft hangen, moet Karsijns smakelijk lachen. Het schilderij heeft hooguit een historische waarde, en wel voor de gemeente Noordenveld. Tekst/foto's Roel Lubbers