Roden – Toen ik Louwe Ausma belde om een afspraak te maken, zei hij nog, ‘ach duurt niet zo lang toch? Half uur, uurtje?’ ‘Nee’ antwoord ik, ‘een uurtje is prima.’ ‘Ja’ zegt Louwe, ‘ik heb het hartstikke druk met de kijkdag a.s. zaterdag.’ ‘Komt goed!’

Afgelopen donderdag rij ik de oprijlaan op naar het prachtige huis aan de Oosteinde in Roden. (staat te koop trouwens) nog niet wetend wat ik achter de
schuurdeuren kan verwachten. Vanuit het woonhuis loopt meneer Louwe Ausma me tegemoet. ‘Kom’, zegt hij, ‘we beginnen daar, anders ben ik uit mijn ritme haha’

Ik kan u vertellen, ik ben compleet verrast door wat ik allemaal zie.
Zoals iemand laatst tegen hem had gezegd, dit is geen werkschuur maar een atelier, persoonlijk zou ik het eerder een museum noemen. Ik kom werkelijk ogen tekort. En Louwe Ausma begint vol enthousiasme te vertellen. Er staan oude fietsen, geen oude wrakken, nee ik bedoel prachtige antieke fietsen, met of zonder motoren, 1 met cardan aandrijving, loopfietsen helemaal van hout, een vélocipède, oud gereedschap, oude motoren, trapautootjes. Lees wel als ik zeg oud, bedoel ik geen troep, alles ziet er perfect uit.

We lopen door naar het kolenhok, daar staat een grote kookpot.
‘Vroeger maakten ze hier zwienevoer in en de dienstmeiden verbleven hier ook. Ze mochten niet verder komen. Dan loop ik een keer tegen een oude wasbord aan en richt ik het een beetje in. Prachtig he?’vertelt Louwe. Dan lopen we naar schuur nr 2, onderweg er naar toe vertelt hij over van alles. We zien een oude motor. ‘Deze werkt ook nog hoor. Vroeger moest je dat ding echt aan slingeren en ben je de rest van de dag kapot. Maar daar heb ik iets op gevonden’ grinnikt hij. Hij drukt op een knopje, gooit wat olie in het apparaat, trekt aan een paar hendels en ja hoor de motor loopt. ‘Mooi he? Loop even mee naar buiten, het is net een boot!’ en ja inderdaad, uit de luchtpijp klinkt het net als een boot! Geweldig! Hij laat ons waarschijnlijk 1 van de eerste lantaarns zien, inklapbaar met een kaarsje, een strijkhulp van vroeger, een messenslijper en een bestek poetsmachine en nog veel, veel meer. 'Tja, daar loop je dan tegen aan he'

In schuur 2 staan veel oldtimers, motoren van onder andere Norton, BSA, een Ariel uit 1932 , een kindermotor van een kermisattractie, een gewild ding legt Louwe uit. En echt alles in perfecte staat. Crossmotoren, want dat heeft Louwe vroeger zelf ook gedaan, grasbaanracen. Bij alles vertelt hij ook een mooi verhaal. Volgens mij heb ik in een korte tijd nog nooit zo vaak "oh wat prachtig, wat geweldig, wat fantastisch" gezegd. En dan is er ook nog schuur nr 3. Ook gevuld met van alles. Oude platenspelers, een oud paard van een kermiscarrousel, een antieke ventkar gevuld met stukken oude zeep, echt ik kan het niet opnoemen, zoveel. Overweldigend. En de schuur van dit monumentale pand leent zich er ook perfect voor. Hij vertelt over het kabelsysteem van vroeger, voor de hooipakjes, ‘het was een luie boer zeg maar haha’.

Louwe nodigt me uit om ook even een kijkje te nemen in het huis. Want dat vind ik ook vast prachtig. Bij binnenkomst slingert hij eventjes aan een houten kastje, een hele oude pick-up. Dan zet hij de naald op een wiebelende langspeelplaat en onvoorstelbaar daar klinken de nostalgische klanken van ‘Vaya Con Dios’ Door de deurtjes te openen gaat het geluid harder, ‘wat prachtig he’ glundert Louwe.

Hij is nog erg betrokken bij zijn bedrijf, Ausma Motorenrevisie en Ausma Vorkheftrucks. Elke maandag gaat hij daar nog een bakje doen en elk jaar op de eerste vrijdag in januari komen de jongens met hun aanhang hier een Nieuwjaarsborrel doen, met wat stamppotjes enzo.

In het huis komen we zijn vrouw Hillie tegen. Na bijna 2 uur in zijn ‘atelier’ te hebben rond gelopen is het nu tijd voor een bakje koffie met een plakje koek. Daar vertellen ze dat ze druk bezig zijn met een nieuw huis te laten bouwen. Maar dat is niet zomaar even wat. Ook krijg ik een door hem zelf geschreven boek mee, ‘zit ook geen begin en einde aan’ lacht Louwe.

Na 2 ½ uur is het toch tijd om te gaan. Afgelopen zaterdag was de eerste kijkdag voor de veiling georganiseerd door Troostwijk. Veel bezoekers kwamen een kijkje nemen om daarna te kunnen bieden op deze unieke spullen die Louwe in ruim 15 jaar heeft verzameld. Of het hem pijn doet om dit te verkopen? ‘Nee hoor, hierna zoek ik wel weer iets anders. Wij worden er niet jonger op en moet ook om mijn gezondheid denken nu. Kijk, als je tegen het werk aan gaat zien, dan moet je
keuzes maken en of ik in een zwart gat ga vallen? Nee hoor ik zoek wel weer iets en er komt ook zeker ruimte voor een 'atelier’ bij het nieuwe huis.

Wat een unieke en aardige man, die graag mag vertellen over zijn mooi opgebouwde verzameling in ruim 15 jaar tijd. Ik wens ze bij deze veel succes met de bouw van hun nieuwe stulpje en met de verkoop en bedankt dat ik een kijkje mocht nemen.
Tekst© Coby van Zanten