Vakantiekriebels
22.Jun.2019
De verplichte, maar toch altijd leuke, vrije dagen zoals Hemelvaart en Pinksteren zijn voorbij. Volgens de weergoden komt er een hittegolf aan. Dat betekent dat we ons kunnen voorbereiden op de zomervakantie!
De zomervakantie..dat betekent voor velen weer hun sleurhut van stal halen en deze parkeren op de oprit om ‘m schoon te maken en na te kijken. Vind het zelf altijd tricky, want als de caravan weg is, gaat voor de niet-vakantie-vierende inbreker een alarmsignaal: caravan weg, bewoners weg. De dakkoffers worden weer geïnstalleerd op de auto’s. Oppas voor de diertjes en plantjes wordt alvast geregeld. De last-minute reisjes worden geboekt. Gaan we naar het buitenland of zoeken we verkoeling in eigen land? Op het Ronostrand of het openluchtbad in Peize en Leek kun je ook heerlijk vertoeven.
Sommigen pakken het vliegtuig. Dat blijft altijd een bijzonder ritueel in het vliegtuig. Eerst staat er een lange rij om het vliegtuig in te stappen, vanwaar deze haast? Je hebt toch immers al een stoel? Uiteindelijk neem je plaats in de altijd-te-weinig-beenruimte-hebbende stoel. Sommigen kijken onrustig, nagelbijtend om zich heen. Altijd spannend en bijzonder hoe zo’n groot gevaarte de lucht in kan. Wanneer de piloot omroept “Cabinecrew, ready for take off†betekent het dat het vliegtuig daadwerkelijk de lucht in gaat. Uiteraard met de gordeltjes om, het lampje brandt tenslotte ook. Eenmaal in de lucht gaat het lampje uit, dan hoor je door het hele vliegtuig “klik, klik, klik†en beginnen mensen meteen in de bagageruimte te grabbelen naar hun handbagage. Lekker chaotisch gezicht, want de eersten zoeken het kleinste hokje ook maar meteen op. Met andere woorden filevorming!
Wij hadden in de voorjaarsvakantie het geluk om met Turkish Airlines te vliegen. Je hangt nog maar amper in de lucht en de voedsel/dranken kar komt eraan. De stewardessen voorzien iedereen eerst van, jawel gratis, daar houden wij Nederlanders wel van, een drankje. Waarop ze de 2e ronde ons met een grote glimlach voorzien van een warme maaltijd. Zo was het vroeger ook met andere vliegmaatschappijen. Nadat het eten op is begint de run op de wc. Rijen voor het kleine hokje. Oeps, daar gaat het lampje weer aan van de gordels, turbulentie. Iedereen weer terug naar zijn stoel, opstopping in het smalle gangpad, want degene die moest, zat uiteraard bij het raam. Het lijkt wel een film, hilarisch.
Dan is het zover, de landing. Alle respect hoor voor de piloot om dat supergrote gevaarte met in verhouding toch best kleine wielen, op de grond te krijgen. Maar om er nu een applaus voor te geven….. Een postbode krijgt toch ook geen applaus voor het bezorgen van een pakketje? Veilig geland en zodra het bekende lampje weer uit gaat, gaat iedereen alvast staan. Op de één of andere manier wil iedereen als eerste het vliegtuig uit. Persoonlijk begrijp ik deze haast niet, want je moet toch op je koffer wachten.
Dan met de transfer naar je hotel/appartement. Heeft u ook altijd de mazzel dat u de laatste bent? Maar eenmaal aangekomen is het dan eindelijk genieten geblazen. Lekker niks doen, zwembad, zee, lekker eten en drinken. Hier heb je een heel jaar hard voor gewerkt, Genieten met hoofdletter G. Een welverdiende, rustgevende vakantie. Alhoewel rust.... s’morgens moet je wel op tijd je bed uit om een ligbed te reserveren… stel je voor dat er geen plek meer is… Grappig om te zien dat gedurende de week de medevakantiegangers allemaal hun eigen vaste plek hebben, ook in het restaurant trouwens.
Maar goed, we hebben met ons allen een mooi vooruitzicht, de zomer! We wensen onze lezers alvast een ontzettend mooie vakantie toe. Buitenland of Nederland of gewoon lekker thuis. Heeft u een leuk vakantieverhaal of wilt u een vakantiegroet doen? Mail het ons, info@ditisroden.nl of naar de tiplijn 0624830237.
Tekst/ foto Coby van Zanten ©ï¸
De zomervakantie..dat betekent voor velen weer hun sleurhut van stal halen en deze parkeren op de oprit om ‘m schoon te maken en na te kijken. Vind het zelf altijd tricky, want als de caravan weg is, gaat voor de niet-vakantie-vierende inbreker een alarmsignaal: caravan weg, bewoners weg. De dakkoffers worden weer geïnstalleerd op de auto’s. Oppas voor de diertjes en plantjes wordt alvast geregeld. De last-minute reisjes worden geboekt. Gaan we naar het buitenland of zoeken we verkoeling in eigen land? Op het Ronostrand of het openluchtbad in Peize en Leek kun je ook heerlijk vertoeven.
Sommigen pakken het vliegtuig. Dat blijft altijd een bijzonder ritueel in het vliegtuig. Eerst staat er een lange rij om het vliegtuig in te stappen, vanwaar deze haast? Je hebt toch immers al een stoel? Uiteindelijk neem je plaats in de altijd-te-weinig-beenruimte-hebbende stoel. Sommigen kijken onrustig, nagelbijtend om zich heen. Altijd spannend en bijzonder hoe zo’n groot gevaarte de lucht in kan. Wanneer de piloot omroept “Cabinecrew, ready for take off†betekent het dat het vliegtuig daadwerkelijk de lucht in gaat. Uiteraard met de gordeltjes om, het lampje brandt tenslotte ook. Eenmaal in de lucht gaat het lampje uit, dan hoor je door het hele vliegtuig “klik, klik, klik†en beginnen mensen meteen in de bagageruimte te grabbelen naar hun handbagage. Lekker chaotisch gezicht, want de eersten zoeken het kleinste hokje ook maar meteen op. Met andere woorden filevorming!
Wij hadden in de voorjaarsvakantie het geluk om met Turkish Airlines te vliegen. Je hangt nog maar amper in de lucht en de voedsel/dranken kar komt eraan. De stewardessen voorzien iedereen eerst van, jawel gratis, daar houden wij Nederlanders wel van, een drankje. Waarop ze de 2e ronde ons met een grote glimlach voorzien van een warme maaltijd. Zo was het vroeger ook met andere vliegmaatschappijen. Nadat het eten op is begint de run op de wc. Rijen voor het kleine hokje. Oeps, daar gaat het lampje weer aan van de gordels, turbulentie. Iedereen weer terug naar zijn stoel, opstopping in het smalle gangpad, want degene die moest, zat uiteraard bij het raam. Het lijkt wel een film, hilarisch.
Dan is het zover, de landing. Alle respect hoor voor de piloot om dat supergrote gevaarte met in verhouding toch best kleine wielen, op de grond te krijgen. Maar om er nu een applaus voor te geven….. Een postbode krijgt toch ook geen applaus voor het bezorgen van een pakketje? Veilig geland en zodra het bekende lampje weer uit gaat, gaat iedereen alvast staan. Op de één of andere manier wil iedereen als eerste het vliegtuig uit. Persoonlijk begrijp ik deze haast niet, want je moet toch op je koffer wachten.
Dan met de transfer naar je hotel/appartement. Heeft u ook altijd de mazzel dat u de laatste bent? Maar eenmaal aangekomen is het dan eindelijk genieten geblazen. Lekker niks doen, zwembad, zee, lekker eten en drinken. Hier heb je een heel jaar hard voor gewerkt, Genieten met hoofdletter G. Een welverdiende, rustgevende vakantie. Alhoewel rust.... s’morgens moet je wel op tijd je bed uit om een ligbed te reserveren… stel je voor dat er geen plek meer is… Grappig om te zien dat gedurende de week de medevakantiegangers allemaal hun eigen vaste plek hebben, ook in het restaurant trouwens.
Maar goed, we hebben met ons allen een mooi vooruitzicht, de zomer! We wensen onze lezers alvast een ontzettend mooie vakantie toe. Buitenland of Nederland of gewoon lekker thuis. Heeft u een leuk vakantieverhaal of wilt u een vakantiegroet doen? Mail het ons, info@ditisroden.nl of naar de tiplijn 0624830237.
Tekst/ foto Coby van Zanten ©ï¸