Het kan zo leuk zijn als als honden met elkaar spelen. Ze rennen achter elkaar aan, ze snuffelen gebroederlijk aan iets waarvan wij niet willen weten wat het is en vervolgen daarna weer samen hun weg.Niet alle honden stellen deze interacties echter op prijs. Ze hebben misschien een grote persoonlijke zone, ze zijn wellicht onzeker of angstig of ze hebben een minder leuke ervaring met een andere hond gehad.

 

Wanneer je hond een andere hond gaat ontmoeten – al dan niet aan de lijn – is het in het belang van beide honden dat je goed naar de lichaamstaal van de honden blijft kijken. Wanneer je al weet dat je hond hier niet blij van wordt, dan ga je uiteraard de confrontatie niet aan en zorg je dat je hond positieve ervaringen gaat krijgen op een andere manier zoals bijvoorbeeld een gepaste afstand. Wanneer is een contact nu leuk met een andere hond? Heel simpel gezegd: ” Wanneer het contact in balans is”. Vaak begint dit al bij de ontmoeting.

 

Zo kwam ik vandaag iemand tegen die zei: ” Mijn hond moet altijd eerst laten zien dat hij de baas is en daarna gaat het meestal wel goed”. De loslopende hond kwam – inderdaad- in fixerende houding op mijn hond af. Dat is naar mijn idee ‘niet in balans’ en vraagt om actie van mijn kant.Even een zijpad, want wat doe je dan??? Ik heb er voor gekozen om mijn hond los te doen. Zo creëerde ik in elk geval minder spanning omdat mijn hond anders geen kant op zou kunnen. Ook weet ik dat Soul niet uit is op een machtsstrijd en ‘ego-gedrag’ van andere honden links laat liggen. Hij laat op zijn eigen-wijze manier wel weten dat hij een krachtige persoonlijkheid is. In dit geval liep het goed af. De andere hond kreeg 0 op het rekest en Soul huppelde vrolijk verder. Maar het kan natuurlijk ook anders verlopen. Je kunt dan bijvoorbeeld zorgen dat je rustig en daadkrachtig een andere kant op loopt met je hond. Je kunt sowieso tussen de andere hond en jouw hond in gaan staan om hem te beschermen. (En/) Of je gooit zoveel rookworst of iets anders lekkers richting de andere hond, dat de fixatie doorbroken wordt.

 

En dan terug naar de balans. Een ontmoeting is evenwicht wanneer beide zich prettig voelen. De ene keer rent de ene hond voorop en de andere keer de ander. Misschien ligt de ene keer jouw hond op grond en de volgende keer hangt jouw hond in de wangzakken van zijn nieuwe beste vriend. Wat ook goed is om de gaten te houden is of er ook sprake is van een rustmoment. Nemen ze de tijd om even te snuffelen? Aan elkaar, of aan de omgeving? Zo niet, creëer dan zelf zo’n moment voor beide of meerdere honden. Er kan verder rustig eens een grol en een grauw uitgedeeld worden. En een brutale pup mag best eens een correctie krijgen. Maar ook hiervoor geldt weer, blijf kijken naar het evenwicht. Wanneer een andere hond bijvoorbeeld al grommend op jouw hond afkomt en maar blijft grommen en jouw hond maar op grond blijft drukken, dan is er eerder sprake van machtsvertoon dan gezellig samen spelen. En als dit een eenmalige ontmoeting betreft, dan levert een dergelijke confrontatie alleen maar onnodige stress op.

 

Vaak hoor ik: ” Ze moeten het zelf maar uitzoeken, daar leren ze van”. Maar wat leren ze er van als je steeds op de grond gedrukt wordt? Of wat leert je hond als hij steeds een andere hond mag opjagen? En als pups met elkaar spelen die zelf nog moeten leren wat grenzen zijn en alleen maar grenzeloos gedrag vertonen? Wat leren de pups dan? Het blijft dus ook in deze dynamieken erg belangrijk dat we goed blijven kijken naar de balans. Iedereen loopt wel blauwe plekken op in het leven en de meesten hebben wel eens tegenslag ervaren en dat hoort erbij. Ook daar mag je mee leren omgaan. Het gaat er om of gedrag doorslaat, of dat bijvoorbeeld een hond alleen maar hetzelfde gedrag vertoont zoals rijden op andere honden. Dat is het zaak om dit gedrag te doorbreken of te voorkomen.

 

Bij een ontspanning ontmoeting zullen beide honden op een rustige wijze contact met elkaar maken. Ze zeggen als het ware: ” Hoi, ik ben…, hoe heet jij?” Dit kunnen ze doen door neus aan neus contact te maken of met een boogje om elkaar te lopen en aan de kont te snuffelen.

 

In de fotosessie zie je een voorbeeld van contact tussen twee honden die elkaar niet kennen. Bij deze ontmoeting zie je vanaf het begin al verschil. De donkere hond staat een beetje naar achteren en ook de oren staan naar achteren. Soul – de red merle- staat rechtop met een hogere staart dan de donkere hond en is meer naar voren gericht. Soul kijkt er naar en wijkt naar achteren. Een teken dat hij niet de intentie heeft om nog meer daadkracht te zetten, maar het helpt om de situatie te neutraliseren. Vanaf dan dus kijken hoe de dynamiek zich ontwikkelt tussen beide honden. Op de tweede foto zie je de donkere hond een spelboog maken. De hond nodigt hem dus uit tot spel. Ze geven elkaar de ruimte om kennis te maken op hun eigen manier. Toen de speeddate goed was verlopen, gingen ze op een vervolgafspraakje.

 

Caren Appelman / Hondencentrum Chimié Leek