Gemeentebelanger Jos Darwinkel: Russische taferelen
1.Mar.2021
Elke maand schrijft een raadslid of wethouder van Gemeentebelangen Noordenveld
over hetgeen hem of haar bezighoudt. Deze keer schrijft Gemeentebelanger Jos
Darwinkel over Russische taferelen.
Opstappen bij de molen in Roderwolde via het Peizerdiep naar het Leekstermeer. Hoe mooi
wil je het hebben, op natuurijs door Noordenveld. Oké, het ijs is wel eens beter geweest en
na de eerste vijf minuten op de ijzers zakt mijn schaatsvriend bij een windwak door het ijs.
Gelukkig zijn we voorbereid en is hij met een touw snel weer op het droge. Voor hem einde
oefening en hij keert bibberend huiswaarts. Wij schaatsen verder tussen de rietkragen in de
Onlanden door met op de achtergrond de stad. Onderweg zien we ijsvissers een snoek uit
het verder bevroren water trekken, het lijken wel Russische taferelen. Nederland ervaart voor
even weer het onbezorgde leven, een zeer welkome verlichting.
Nieuwe omgeving
Uiteraard is het ‘nieuwe’ werkritme ook voor ons gezin wennen geweest en eigenlijk is dit
nog steeds wel het geval. Normaal gesproken stap ik op maandag- en dinsdagmorgen vroeg
in de bus naar Groningen of in de auto naar Assen, om hier de trein naar Den Haag te
nemen. Ik werk voor de ministeries van Economische Zaken & Klimaat (EZK) en Landbouw,
Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) en maak de verbinding tussen Noord-Nederland en Den
Haag. Kortgezegd functioneert ons team als de oren en ogen voor de ministers voor dit
gebied. Hiervoor hebben wij veel contact met grote bedrijven en bestuurlijk Noord-
Nederland. De onderwerpen waar ik me mee bezighoud lopen uiteen; van de Lelylijn tot
vogelgriep en van de Waddenzee tot waterstof.
De bijeenkomsten op het departement starten ook voor de noordelingen om 9.00 uur. Moet
je andersom eens mee aankomen. Meestal ga ik heen en weer, zodat ik ’s avonds nog een
bijeenkomst voor Gemeentebelangen of de raad op het gemeentehuis kan bijwonen. En
natuurlijk om bij mijn vriendin Christel en onze zoon Julius van ruim 1 jaar oud te zijn. Die
reistijd kan ik in deze periode anders besteden en heb het eerste levensjaar van ons zoontje
volop meegemaakt. Elk nadeel heb z’n voordeel, zou Johan Cruyff zeggen. Benieuwd of we
straks een goede mix overhouden van thuiswerk en reizen. Of gaan we straks als
gewoontedier weer in volgepropte coupés en via dichtgeslibde autosnelwegen naar kantoor?
Zelf probeer ik lichamelijk en ook geestelijk fit te blijven. Zo doe ik elke zondagmorgen aan
bootcamp op het Steenbergerveld en maak ik doordeweeks meestal nog een hardlooprondje
Mensinghebos. Verder ga ik graag het veld in, wespendieven inventariseren of straks weer
het beschermen van kievits- en grutto-eieren. Als ik mij af en toe aan de videocalls van het
werk weet te ontworstelen tenminste. Als je niet oppast zit je dagen onafgebroken achter je
beeldscherm te vergaderen. Tegenwoordig vanuit mijn werkkamer aan de Wilhelminastraat
in Roden. Hier wonen wij een krap half jaar vanwege de verbouwing van onze eigen woning
aan de Paaskamp. Dit is een behoorlijk ingrijpende operatie, en in de winter in een
stacaravan in de tuin bivakkeren leek ons een minder goed idee. We zien er erg naar uit om
voor de bouwvak terug te kunnen en onze zomervakantie door te brengen in onze
verbouwde woning.
Geworteld in de samenleving
Vanuit ons tijdelijke appartement kijken we nu uit op een prachtige Albertsbaan. Voor mij het
bewijs dat het opknappen van de openbare ruimte positief uitwerkt op de plaatselijke
economie. Je ziet verder dat van een harde lockdown geen sprake is. Ook de vrijheidsmars
als protest tegen de avondklok trekt elke donderdagavond met fakkels voorbij. Tegengeluid
dat er ook mag en moet zijn natuurlijk. Over (niet-)Russische taferelen gesproken…
Het is immers de tegenwind die de vlieger doet opgaan. En het is mooi om te vernemen dat
het gemeentebestuur dit spreekwoord ook ter harte neemt. Zie het voorbeeld van de
kastanjeboom op het Heereborchplein. De bedoeling was dat deze boom na bijna 75 jaar het
veld moest ruimen. Om werk met werk te maken en ruimte te maken voor toekomstbestendig groen. Op zich een logische gedachte, maar als je vervolgens ziet dat de bevolking het graag anders wil en hier dan ook naar luistert, dan bestaat de lokale democratie nog, zoals de nieuwslezer van het regionieuws op Radio2 het noemde. En hoe klein dit voorbeeld ook lijkt, geworteld zijn in de samenleving is zo belangrijk. Iets waar Gemeentebelangen om bekend staat.
Deze blog grijp ik ook nog even aan om misverstanden de wereld uit te helpen over
uitvoering van de centrumvernieuwing Roden. Ik zag namelijk veel verbazing op sociale
media over het verwijderen van de andere bomen in het centrum. Dit had ik in eerste
instantie zelf ook. Maar ter geruststelling: er komen driemaal zoveel bomen terug ten
opzichte de bestaande bomen die in slechte conditie verkeren. En het parkeren: dit blijft
gratis. Vanwege de werkzaamheden en de verbouwing van de supermarkt komt er alleen
een tijdelijke blauwe zone.
Lentezon
Hoe anders dan nog maar kort geleden breekt de lentezon alweer door. Hopelijk staat dit
symbool voor de aankomende periode, hoewel de afgelopen persconferentie hier nog maar
beperkt blijk van gaf. Volgens mij moeten we als samenleving vooral kijken wat verantwoord
wél mogelijk is. Naast natuurlijk het oplossen van de gezondheids(zorg)crisis, hoop ik dat de
Noordenveldse ondernemers overeind weten te blijven. En dat we aankomend voorjaar weer
op het terras een biertje kunnen kopen en proosten op onze vrijheid.
Jos Darwinkel
over hetgeen hem of haar bezighoudt. Deze keer schrijft Gemeentebelanger Jos
Darwinkel over Russische taferelen.
Opstappen bij de molen in Roderwolde via het Peizerdiep naar het Leekstermeer. Hoe mooi
wil je het hebben, op natuurijs door Noordenveld. Oké, het ijs is wel eens beter geweest en
na de eerste vijf minuten op de ijzers zakt mijn schaatsvriend bij een windwak door het ijs.
Gelukkig zijn we voorbereid en is hij met een touw snel weer op het droge. Voor hem einde
oefening en hij keert bibberend huiswaarts. Wij schaatsen verder tussen de rietkragen in de
Onlanden door met op de achtergrond de stad. Onderweg zien we ijsvissers een snoek uit
het verder bevroren water trekken, het lijken wel Russische taferelen. Nederland ervaart voor
even weer het onbezorgde leven, een zeer welkome verlichting.
Nieuwe omgeving
Uiteraard is het ‘nieuwe’ werkritme ook voor ons gezin wennen geweest en eigenlijk is dit
nog steeds wel het geval. Normaal gesproken stap ik op maandag- en dinsdagmorgen vroeg
in de bus naar Groningen of in de auto naar Assen, om hier de trein naar Den Haag te
nemen. Ik werk voor de ministeries van Economische Zaken & Klimaat (EZK) en Landbouw,
Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) en maak de verbinding tussen Noord-Nederland en Den
Haag. Kortgezegd functioneert ons team als de oren en ogen voor de ministers voor dit
gebied. Hiervoor hebben wij veel contact met grote bedrijven en bestuurlijk Noord-
Nederland. De onderwerpen waar ik me mee bezighoud lopen uiteen; van de Lelylijn tot
vogelgriep en van de Waddenzee tot waterstof.
De bijeenkomsten op het departement starten ook voor de noordelingen om 9.00 uur. Moet
je andersom eens mee aankomen. Meestal ga ik heen en weer, zodat ik ’s avonds nog een
bijeenkomst voor Gemeentebelangen of de raad op het gemeentehuis kan bijwonen. En
natuurlijk om bij mijn vriendin Christel en onze zoon Julius van ruim 1 jaar oud te zijn. Die
reistijd kan ik in deze periode anders besteden en heb het eerste levensjaar van ons zoontje
volop meegemaakt. Elk nadeel heb z’n voordeel, zou Johan Cruyff zeggen. Benieuwd of we
straks een goede mix overhouden van thuiswerk en reizen. Of gaan we straks als
gewoontedier weer in volgepropte coupés en via dichtgeslibde autosnelwegen naar kantoor?
Zelf probeer ik lichamelijk en ook geestelijk fit te blijven. Zo doe ik elke zondagmorgen aan
bootcamp op het Steenbergerveld en maak ik doordeweeks meestal nog een hardlooprondje
Mensinghebos. Verder ga ik graag het veld in, wespendieven inventariseren of straks weer
het beschermen van kievits- en grutto-eieren. Als ik mij af en toe aan de videocalls van het
werk weet te ontworstelen tenminste. Als je niet oppast zit je dagen onafgebroken achter je
beeldscherm te vergaderen. Tegenwoordig vanuit mijn werkkamer aan de Wilhelminastraat
in Roden. Hier wonen wij een krap half jaar vanwege de verbouwing van onze eigen woning
aan de Paaskamp. Dit is een behoorlijk ingrijpende operatie, en in de winter in een
stacaravan in de tuin bivakkeren leek ons een minder goed idee. We zien er erg naar uit om
voor de bouwvak terug te kunnen en onze zomervakantie door te brengen in onze
verbouwde woning.
Geworteld in de samenleving
Vanuit ons tijdelijke appartement kijken we nu uit op een prachtige Albertsbaan. Voor mij het
bewijs dat het opknappen van de openbare ruimte positief uitwerkt op de plaatselijke
economie. Je ziet verder dat van een harde lockdown geen sprake is. Ook de vrijheidsmars
als protest tegen de avondklok trekt elke donderdagavond met fakkels voorbij. Tegengeluid
dat er ook mag en moet zijn natuurlijk. Over (niet-)Russische taferelen gesproken…
Het is immers de tegenwind die de vlieger doet opgaan. En het is mooi om te vernemen dat
het gemeentebestuur dit spreekwoord ook ter harte neemt. Zie het voorbeeld van de
kastanjeboom op het Heereborchplein. De bedoeling was dat deze boom na bijna 75 jaar het
veld moest ruimen. Om werk met werk te maken en ruimte te maken voor toekomstbestendig groen. Op zich een logische gedachte, maar als je vervolgens ziet dat de bevolking het graag anders wil en hier dan ook naar luistert, dan bestaat de lokale democratie nog, zoals de nieuwslezer van het regionieuws op Radio2 het noemde. En hoe klein dit voorbeeld ook lijkt, geworteld zijn in de samenleving is zo belangrijk. Iets waar Gemeentebelangen om bekend staat.
Deze blog grijp ik ook nog even aan om misverstanden de wereld uit te helpen over
uitvoering van de centrumvernieuwing Roden. Ik zag namelijk veel verbazing op sociale
media over het verwijderen van de andere bomen in het centrum. Dit had ik in eerste
instantie zelf ook. Maar ter geruststelling: er komen driemaal zoveel bomen terug ten
opzichte de bestaande bomen die in slechte conditie verkeren. En het parkeren: dit blijft
gratis. Vanwege de werkzaamheden en de verbouwing van de supermarkt komt er alleen
een tijdelijke blauwe zone.
Lentezon
Hoe anders dan nog maar kort geleden breekt de lentezon alweer door. Hopelijk staat dit
symbool voor de aankomende periode, hoewel de afgelopen persconferentie hier nog maar
beperkt blijk van gaf. Volgens mij moeten we als samenleving vooral kijken wat verantwoord
wél mogelijk is. Naast natuurlijk het oplossen van de gezondheids(zorg)crisis, hoop ik dat de
Noordenveldse ondernemers overeind weten te blijven. En dat we aankomend voorjaar weer
op het terras een biertje kunnen kopen en proosten op onze vrijheid.
Jos Darwinkel
 Resato Hydrogen Technology.png)
.png)
.gif)
