Column : ''De cirkel is rond''
18.Oct.2021
''DE CIRKEL IS ROND''
Ik ben Hindrik van der spoel, woonachtig in Roden en op 1 oktober jongstleden is mijn vierde boek Koffievinger uitgekomen. Een verzamelbundel bestaande uit columns die ik heb geschreven voor de inmiddels opgeheven site RodenActueel.nl en autobiografische verhaaltjes met de nodige humor en zelfspot. Hierdoor kwam het idee bij mij op dat het misschien wel leuk zou zijn om op dit ingeslagen pad verder te gaan door columns te schrijven voor DitisRoden.nl. Vandaag mijn eerste.
Zondag 17 oktober 2021 was niet zomaar een zondag. Het was de dag waarop ik de meeste van mijn klasgenoten uit klas 3 van de Jan Ligthartschool van het schooljaar 1976-1977 terug zou gaan zien. Deze dag moest het bevredigende resultaat en ultieme slotluik opleveren van een zoektocht die ik zelf was gestart. Op initiatief van onze meester van destijds, Harm Gaikema, die aangaf dat hij het leuk zou vinden om ons na 45 jaar weer eens terug te zien omdat wij de eerste klas waren die hij lesgaf begon ik aan de speurtocht. Met maar één doel, iedereen na bijna een halve eeuw weer bij elkaar te brengen en dan ook nog het liefst zo snel mogelijk. Zo af en toe voelde ik me soms net Derk Bolt van Spoorloos of een privédetective als ik op allerlei manieren de gangen van mijn voormalige klasgenoten natrok. Het verbaast me tot op de dag van vandaag hoe snel en gemakkelijk het allemaal ging. Binnen twee weken was iedereen van onze klas getraceerd en het geweldige was dat, op een paar na die er niet zoveel voor voelden en wat bij praktisch elke reünie wel voorkomt, de meerderheid net zo enthousiast was als ikzelf en onze leraar van destijds. Ook na 45 jaar is de band tussen ons blijkbaar nog net zo sterk als in 1976-1977. Afgelopen zondag was het dus zover. Met 23 personen kwamen we samen in Foodcafé Burgers en Zo. Dat eigenares Janine van der Heide ook bij ons in de klas zat was een bijkomstig voordeel. Zo was er gelijk een locatie gevonden. Ik werd tussen spanning en opwinding heen en weer geslingerd toen ik de horeca gelegenheid betrad. Het zou natuurlijk net zo goed tegen kunnen vallen. Mijn stoutste verwachtingen werden echter overtroffen. De sfeer was gelijk goed alsof je na het uitvliegen en het bewandelen van het levenspad wat voor iedereen op z’n eigen manier is gelopen na al die jaren weer samen in een (t)huis komt en alle ervaringen die je opgedaan hebt met elkaar kan en mag delen in een gastvrije en warme ambiance. Er is natuurlijk veel veranderd. De wereld, de maatschappij en wij ook. We zijn allemaal ouder geworden en hebben op onze eigen manier levenservaring opgedaan. Hij is het beroep gaan uitoefenen wat je altijd al gedacht had. Zij juist niet. De een is kaal, de ander grijs, hij is getrouwd, zij gescheiden en hij is single. We zijn allemaal anders en allen een eigen weg gegaan. Wat gebleven is dat is de band die ons na 45 jaar ogenblikkelijk opnieuw verbindt. Iets waar we best wel een beetje trots op mogen zijn. En dat is onze meester Harm waarschijnlijk diep van binnen ook. Dat we uiteindelijk best goed terecht zijn gekomen.
Als ik namens mezelf spreek kan ik zeggen dat de creatieve/artistieke elementen altijd wel in mij hebben gezeten. Dat is begonnen met het schrijven van opstellen op school via playbacken, toneelspelen, videodrama is het uiteindelijk het schrijven van boeken geworden. En columns. Na RodenActueel.nl heb ik nu onderdak gevonden bij DitisRoden.nl. Het hoofdpersonage van mijn vorige boek is een columnist. Ik was dus een columnist voor een lokale site, daarna schreef ik erover een in een boek en nu ben ik opnieuw columnist. Daarmee is deze cirkel rond.
Hopelijk heeft u met plezier deze column gelezen en spreken we elkaar over 2 weken weer.
Hindrik van der Spoel
Ik ben Hindrik van der spoel, woonachtig in Roden en op 1 oktober jongstleden is mijn vierde boek Koffievinger uitgekomen. Een verzamelbundel bestaande uit columns die ik heb geschreven voor de inmiddels opgeheven site RodenActueel.nl en autobiografische verhaaltjes met de nodige humor en zelfspot. Hierdoor kwam het idee bij mij op dat het misschien wel leuk zou zijn om op dit ingeslagen pad verder te gaan door columns te schrijven voor DitisRoden.nl. Vandaag mijn eerste.
Zondag 17 oktober 2021 was niet zomaar een zondag. Het was de dag waarop ik de meeste van mijn klasgenoten uit klas 3 van de Jan Ligthartschool van het schooljaar 1976-1977 terug zou gaan zien. Deze dag moest het bevredigende resultaat en ultieme slotluik opleveren van een zoektocht die ik zelf was gestart. Op initiatief van onze meester van destijds, Harm Gaikema, die aangaf dat hij het leuk zou vinden om ons na 45 jaar weer eens terug te zien omdat wij de eerste klas waren die hij lesgaf begon ik aan de speurtocht. Met maar één doel, iedereen na bijna een halve eeuw weer bij elkaar te brengen en dan ook nog het liefst zo snel mogelijk. Zo af en toe voelde ik me soms net Derk Bolt van Spoorloos of een privédetective als ik op allerlei manieren de gangen van mijn voormalige klasgenoten natrok. Het verbaast me tot op de dag van vandaag hoe snel en gemakkelijk het allemaal ging. Binnen twee weken was iedereen van onze klas getraceerd en het geweldige was dat, op een paar na die er niet zoveel voor voelden en wat bij praktisch elke reünie wel voorkomt, de meerderheid net zo enthousiast was als ikzelf en onze leraar van destijds. Ook na 45 jaar is de band tussen ons blijkbaar nog net zo sterk als in 1976-1977. Afgelopen zondag was het dus zover. Met 23 personen kwamen we samen in Foodcafé Burgers en Zo. Dat eigenares Janine van der Heide ook bij ons in de klas zat was een bijkomstig voordeel. Zo was er gelijk een locatie gevonden. Ik werd tussen spanning en opwinding heen en weer geslingerd toen ik de horeca gelegenheid betrad. Het zou natuurlijk net zo goed tegen kunnen vallen. Mijn stoutste verwachtingen werden echter overtroffen. De sfeer was gelijk goed alsof je na het uitvliegen en het bewandelen van het levenspad wat voor iedereen op z’n eigen manier is gelopen na al die jaren weer samen in een (t)huis komt en alle ervaringen die je opgedaan hebt met elkaar kan en mag delen in een gastvrije en warme ambiance. Er is natuurlijk veel veranderd. De wereld, de maatschappij en wij ook. We zijn allemaal ouder geworden en hebben op onze eigen manier levenservaring opgedaan. Hij is het beroep gaan uitoefenen wat je altijd al gedacht had. Zij juist niet. De een is kaal, de ander grijs, hij is getrouwd, zij gescheiden en hij is single. We zijn allemaal anders en allen een eigen weg gegaan. Wat gebleven is dat is de band die ons na 45 jaar ogenblikkelijk opnieuw verbindt. Iets waar we best wel een beetje trots op mogen zijn. En dat is onze meester Harm waarschijnlijk diep van binnen ook. Dat we uiteindelijk best goed terecht zijn gekomen.
Als ik namens mezelf spreek kan ik zeggen dat de creatieve/artistieke elementen altijd wel in mij hebben gezeten. Dat is begonnen met het schrijven van opstellen op school via playbacken, toneelspelen, videodrama is het uiteindelijk het schrijven van boeken geworden. En columns. Na RodenActueel.nl heb ik nu onderdak gevonden bij DitisRoden.nl. Het hoofdpersonage van mijn vorige boek is een columnist. Ik was dus een columnist voor een lokale site, daarna schreef ik erover een in een boek en nu ben ik opnieuw columnist. Daarmee is deze cirkel rond.
Hopelijk heeft u met plezier deze column gelezen en spreken we elkaar over 2 weken weer.
Hindrik van der Spoel
.gif)
.png)
 Resato Hydrogen Technology.png)
