LAFAARD!
Laat maar vallen dan
Het komt er toch wel van
Het geeft niet of je rent…

 

Een passage uit het nummer De Bom van Doe Maar. Een nummer 1 hit uit 1982. Uiterst relevant in die tijd met de grote anti kruisraketten demonstraties. Het voelt alsof we ineens 40 jaar terug gekatapulteerd worden in de tijd. Plotseling bevinden we ons met z’n allen weer in een soort van koude oorlog die zo’n beetje met de dag verder opgewarmd wordt. Het gevaar van nucleaire dreiging is in decennia niet zo groot geweest als nu het geval is. Dit is allemaal veroorzaakt door niet meer dan één man. Vladimir Poetin. Na de pandemie zitten we nu midden in een POETINMIE. Waar Russische leiders begin jaren 80 de fijne eigenschap hadden vroeg dood te gaan, na Brezjnev in 1982 kwam Andropov die in 1984 de geest gaf, opgevolgd door Tsjernjenko die in 1985 al het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde. Poetin lijkt echter niet dood te krijgen. Dat wil zeggen, er is mogelijk wel een manier maar Vladimir doet er echt alles aan om dat te vermijden. Door bijvoorbeeld aan een tafel te gaan zitten die zo lang is dat hij bijna tot aan de Noordzee reikt. Achteraf bekeken had het Omtzigt functie elders incident veel glorieuzer uit kunnen pakken. Als Kajsa Ollongren op het Binnenhof op dat moment niemand minder dan Vladimir Poetin letterlijk tegen het lijf was gelopen en flink in zijn gezicht had gehoest, gekucht en gespuugd grote kans dat we nu niet in de situatie hadden gezeten waar we nu in zitten. En was Ollongren een echte held geweest. Poetin is namelijk als de dood voor corona en daarom zit hij aan zo’n lange tafel. Als dit iets over hem zegt is het wel dat het een grote lafaard is. Hij stort het volk van Oekraïne in de grootst mogelijke ellende, maakt heel veel slachtoffers en deinst er niet voor terug zijn manschappen de dood in te sturen maar is zelf bang besmet te worden met het coronavirus. Zo iemand is nog niet eens een held op sokken. Een krankzinnige lafaard is het. Als er in dit conflict iemand een held is dan is het wel Zelensky van Oekraïne. Een man die geen duimbreed toegeeft en heldhaftig met zijn volk de ongelijke strijd aangaat tegen de Russische beer. Hoe anders zou het zijn als het rode leger Nederland binnen zou vallen. Premier Rutte fietst ze dan enthousiast tegemoet, appeltje in de hand, jongensachtige grijs op z’n gezicht die er niet af te branden is, ook niet door de Russen en orakelt hoe zo’n gaaf land Nederland is en dat natuurlijk in zijn steenkolen Engels. Ook op zo’n moment is er dan een heldenrol weggelegd voor Kajsa Ollongren. Onze minister van defensie. Als een soort van vrouwelijke Rambo onder de artiestennaam KA RAMBA, met in de ene hand een bazooka en in de andere een vlammenwerper zouden de Russen niet weten hoe snel ze zich terug moesten trekken. Dat zou nog eens een sterke vrouw en een kloek geval van feminisme zijn. Helaas is het niet meer dan een dagdroom. Rusland wordt inmiddels geweerd van de Paralympics en ook van het Songfestival. Dat zal Poetin leren. En alsof dat allemaal nog niet indrukwekkend genoeg is heeft Vanessa gezegd dat ze vanwege de oorlog in Oekraïne niets meer post op haar Instagram account. Je zou denken dat Poetin hierdoor wel de aftocht zou inzetten maar helaas. En zo ben ik terug bij de man waar het allemaal om draait. Het is niet het Russische volk wat deze toestand wil, het gaat om slechts één man. Dit is ook wat burgemeester Aboutaleb van Rotterdam tijdens een demonstratie zei. En hij slaat daarmee de spijker op zijn kop. De best mogelijke manier om dit zinloze bloedvergieten te beëindigen: PUT IN MUST BE PUT OUT!

 

Hindrik vd Spoel