DOE MAAR NIET MEER

 

Het was in februari 1984 dat het Journaal opende met een bericht over Nederlands populairste groep Doe Maar. Helaas was het niet het meest rooskleurige nieuws. De groep kondigde twee afscheidsconcerten aan waarna ze uit elkaar zouden gaan… 15 jaar later, in november 1999, opende het Journaal weer met nieuws over Doe Maar. Dit keer om te vertellen dat de groep weer bij elkaar kwam voor een reünie, er werden liefst 16 (!) concerten in Ahoy aangekondigd, daarnaast zat er een gloednieuw album in de pijpleiding dat in april 2000 onder de titel ‘Klaar’ zou verschijnen. Het bleef niet bij die ene reünie. Van tijd tot tijd staken de heren de koppen weer bij elkaar om optredens te geven. In tegenstelling tot het vroege, overweldigende succes konden ze er nu meer van genieten. In 2021 was het allemaal echter in een keer over toen gemeld werd dat zanger/bassist Henny Vrienten ziek was en de nog geplande optredens niet uitgesteld maar afgelast werden. Wat duidelijk maakte dat het hier niet om een griepje ging.

 

Vervolgens bleef het lang stil…
Tot afgelopen maandag 25 april toen het Journaal van 18.00 uur opende met het bericht dat zanger/bassist Henny Vrienten van Doe Maar op de leeftijd van 73 jaar was overleden. Met zijn dood komt een definitief einde aan het bestaan van de meest populaire popgroep die Nederland ooit gekend heeft. Een band waarbij zich Beatles achtige taferelen afspeelden wat zover ging dat ze uiteindelijk aan hun eigen succes ten onder gingen. Doe Maar was de vaandeldrager van de Nederpop in de jaren 80, met in hun kielzog Het Goede Doel, Toontje Lager, Frank Boeijen Groep en Klein Orkest om enkelen te noemen. Na de split van Doe Maar was de Nederpop behoorlijk over zijn hoogtepunt heen, meerdere bands besloten vervolgens het bijltje er ook bij neer te gooien. Door de jaren heen maakten de nodige groepen een comeback, maar geen van hen was zo succesvol als Doe Maar. Door het overlijden van Vrienten is hier nu een punt achter gezet. Nederland zal nooit meer fosfor groen en zuurstok roze kleuren.

 

In de jaren 80 had ik niet zoveel met Doe Maar. Mijn voorkeur ging uit naar Het Goede Doel waarbij vooral de sarcastische en cynische teksten geschreven door Henk en Henk mij aanspraken. Een goed voorbeeld daarvan was 'Gijzelaar’ waar sommige discjockeys behoorlijk aanstoot aan namen. Het was in 1982 natuurlijk nog maar 5 jaar geleden dat de gijzelingen bij de trein in De Punt en de school in Bovensmilde plaats hadden gevonden en menigeen lag dit nog vers in het geheugen. Een feit waar ik in die tijd niet bij stil stond. Ik vond het een leuk, grappig liedje en moest niets hebben van het gezeur over de tekst. Nu kan ik me beter voorstellen dat sommigen er problemen mee hadden.
Voor 2020 had ik van Doe Maar niets meer dan een dubbel cd met hun singles.
En toen was daar ineens: Corona. Op de een of andere manier vond ik het wel toepasselijk hun plaat 4US aan te schaffen. Zo gezegd zo gedaan en ik moest vrijwel direct zeggen dat ik het een heel goed album vond met vooral sterke, maatschappijkritische teksten zoals: ‘Doe maar net alsof’ over je kop in het zand steken en ‘Heroïne’ over de verschrikkelijke gevolgen van het gebruik van deze harddrug. Dit nummer is overigens van de hand van zanger/toetsenist Ernst Jansz en was geïnspireerd door de verslaving van drummer René van Collem hieraan. Er wordt stevig gevloekt in dit nummer wat alleen maar wordt gebruikt om de boodschap hierdoor snoeihard binnen te laten komen. Doe
Maar was zoveel meer dan een bandje voor flauwvallende tienermeisjes begreep ik ineens meer dan ooit. Ik zit er momenteel zelfs aan te denken om ook de albums ‘Skunk’ en ‘Doris Day en andere stukken’ aan te schaffen.
Na het uiteenvallen van Doe Maar ben ik vooral Henny Vrienten blijven volgen.

 

Dan vooral door zijn samenwerkingsverbanden. In 2008 met Frank Boeijen en Henk Hofstede van The Nits als ‘Aardige Jongens’. Een optreden van hen bezocht in de Oosterpoort en het album gekocht. In de periode 2016-2020 werkte hij samen met Boudewijn de Groot en George Kooymans als Vreemde Kostgangers. De twee albums gekocht en een optreden bijgewoond. Triest genoeg kwam aan deze samenwerking een einde door ziekte van Kooymans, nog voor Vrienten ziek werd. Dat Kooymans ALS heeft betekend tevens het einde van Golden Earring. Ook al zo’n iconische band. Wat mij bij beide samenwerkingsverbanden opvalt is dat vooral de nummers van Vrienten mij aanspreken. Hij wordt in necrologieën herinnerd als een sterk tekstschrijver, componist en muzikant. Ik ben het daar helemaal mee eens. Hij was veel meer dan een tieneridool voor bakvissen. En zoals ik heb begrepen was hij om met de titel van het laatste Doe Maar album te spreken nog lang niet ‘Klaar’.
Jammer dat hij alles wat hij nog in zich had niet af heeft mogen maken.