Documentaire ‘Foar ik ferjit’ in het Alzheimer Cafe Noordenveld
23.May.2022
ALZHEIMER CAFÉ NOORDENVELD
Documentaire ‘Foar ik ferjit’ (‘Voor ik vergeet’)
Als afsluiting van het seizoen op donderdag 2 juni in zorgcentrum ‘de Hullen’ te Roden:
De documentaire van Fryslân DOK met als titel ‘Foar ik ferjit’ (‘Voor ik vergeet’, een Friese film met Nederlandse ondertiteling)
Documentairemaker Gerard van der Veer volgt een jaar lang de familie Giliam en schetst een beeld van de gevolgen van dementie voor Tom, zijn vrouw Martine en hun vier kinderen. "Toen ik de diagnose hoorde, voelde ik ons gelukkige gezinsleven als zand door mijn vingers wegglippen," vertelt Martine.
Dochter Janneke geeft aan dat de nieuwe situatie ook op de kinderen een grote invloed had: "We waren best open tegen elkaar over de ziekte. Maar toch, we leefden ook langs elkaar heen en verwerkten de ramp die plaatsvond in ons gezin allemaal in onze eigen wereld."
Praten over zijn ziekte deed Tom niet veel. Uit de brieven die hij schreef aan zijn familieleden wordt duidelijk welke eenzame en ongelijke strijd hij voerde tegen Alzheimer.
Na het vertonen van de film gaan we samen napraten over de gevoelens die een dergelijke documentaire bij ons oproepen. Onder het genot van een drankje en een hapje sluiten we het jaar af.
De film start om 19.30. Vanaf 19.00 uur heten we een ieder die te maken heeft met deze ziekte, of belangstellend is, van harte welkom.
Documentaire ‘Foar ik ferjit’ (‘Voor ik vergeet’)
Als afsluiting van het seizoen op donderdag 2 juni in zorgcentrum ‘de Hullen’ te Roden:
De documentaire van Fryslân DOK met als titel ‘Foar ik ferjit’ (‘Voor ik vergeet’, een Friese film met Nederlandse ondertiteling)
Documentairemaker Gerard van der Veer volgt een jaar lang de familie Giliam en schetst een beeld van de gevolgen van dementie voor Tom, zijn vrouw Martine en hun vier kinderen. "Toen ik de diagnose hoorde, voelde ik ons gelukkige gezinsleven als zand door mijn vingers wegglippen," vertelt Martine.
Dochter Janneke geeft aan dat de nieuwe situatie ook op de kinderen een grote invloed had: "We waren best open tegen elkaar over de ziekte. Maar toch, we leefden ook langs elkaar heen en verwerkten de ramp die plaatsvond in ons gezin allemaal in onze eigen wereld."
Praten over zijn ziekte deed Tom niet veel. Uit de brieven die hij schreef aan zijn familieleden wordt duidelijk welke eenzame en ongelijke strijd hij voerde tegen Alzheimer.
Na het vertonen van de film gaan we samen napraten over de gevoelens die een dergelijke documentaire bij ons oproepen. Onder het genot van een drankje en een hapje sluiten we het jaar af.
De film start om 19.30. Vanaf 19.00 uur heten we een ieder die te maken heeft met deze ziekte, of belangstellend is, van harte welkom.