Column van Hindrik: WELKOM IN DE JUNGLE
11.Jul.2022
WELKOM IN DE JUNGLE
Je zal op dit moment maar als foetus in de baarmoeder liggen en op de een of andere manier meekrijgen hoe het er hier op planeet aarde aan toe gaat, dan bedenk je je misschien nog wel eens een keer voor je eruit floept.
Ik kan erover meepraten, ben van het bouwjaar 1968. Het jaar van de Praagse lente waarbij Russische tanks deze stad in het land wat toen nog Tsjechoslowakije was binnenvielen. Min of meer hetzelfde zien we de Russen nu weer doen, dit keer in Oekraïne. Een teken dat we nog steeds niets van onze geschiedenis geleerd hebben. Zelfs niet op korte termijn. Als er weer een heftige coronagolf uitbreekt staan onze bewindslieden opnieuw met de handen in het haar. Ellende is van alle tijden. Dominee Martin Luther King had ‘een droom’ die op 4 april 1968 veranderde in een inktzwarte nachtmerrie toen hij koelbloedig werd vermoord en presidentskandidaat Robert Kennedy trof op 6 juni hetzelfde lot, 4 ½ jaar na zijn betreurde broer president John F. Kennedy.
En in Vietnam woedde een langdurige oorlog die nog vele jaren zou duren en heel veel slachtoffers zou eisen. Opa vertelt. Ik zou bijna gaan denken dat ik op een bepaalde wijze iets wist van hoe het er hier aan toe ging en voor mezelf had besloten de tijd in de baarmoeder waar het blijkbaar aangenaam en veilig was zo lang mogelijk te rekken. Er is me namelijk verteld dat het een zware, langdurige bevalling was en ik nogal op me liet wachten voor mijn ouders mij in de armen konden sluiten. Het had zo zijn redenen zou ik bij deze kunnen zeggen.
Iedere tijd in de geschiedenis heeft natuurlijk zijn problemen maar zoals het er tegenwoordig aan toe gaat. Er is geen sprake van crisis maar van crises. Zoals er zijn de klimaatcrisis, stikstofcrisis, woningcrisis, asielcrisis, gascrisis, de aardbevingsellende in Groningen en de toeslagenaffaire. Misschien ben ik er nog wel een vergeten ook. In elk geval meer dan genoeg crisis. En dat is juist iets waar je in tegenstelling tot andere dingen waar je nooit genoeg van kunt krijgen het je al gauw teveel wordt. Als er iets aan gedaan zou worden scheelt het al snel een slok op een borrel. Zoals Boris Johnson na al die corona borrels in zijn ambtswoning uiteindelijk dan toch heeft besloten af te treden. Zo jammer dat we van Mark Rutte niet hetzelfde kunnen zeggen. Ik dacht nog als er een schaap over de dam is… Rutte heeft wel iets van dit dier. Veel geblaat maar weinig wol bijvoorbeeld. Heeft nu al aan bepaalde zaken geen actieve herinnering meer. In VVD kringen schijnt dit overigens besmettelijk te zijn. Annemarie Jorritsma had er ook al last van tijdens de parlementaire enquête over de gaswinning in Groningen. Hoe dan ook, onze premier heeft al zoveel blunders gemaakt maar blijft gewoon zitten waar hij zit. En wordt telkens via het democratisch systeem herkozen. Ik snap niet waarom hele volksstammen elke keer weer op hem stemmen. Ondertussen moeten we er niet vreemd van opkijken als MARKIE MARK straks net zolang in het torentje zit als Queen Elizabeth op de Britse troon. Om over zijn actieve herinneringen tegen die tijd maar helemaal te zwijgen.
En als er nu geprobeerd zou worden iets aan de problemen te doen komt er al een streepje licht aan het einde van de tunnel. Maar ik hoorde het politiek verslaggever Xander van der Wulp alweer zeggen: het kabinet schuift plannen/oplossingen zoals gewoonlijk voor zich uit. Boeren protesteren en willen niet met Remkes praten. Die stikstofcrisis zit dus in een impasse. Nu ik het daar toch over heb. We kunnen hier allemaal wat aan doen. Door bijvoorbeeld minder te vliegen en die overbodige tweede of zelfs derde auto weg te doen. Dat zou al het nodige schelen.
Het leven op aarde is op allerlei gebieden een jungle. Maar waar in het dierenrijk het recht van de sterkste geldt is dit bij de mens het recht van de geraffineerdste of de meest hypocriete. Dat zien we elke dag daar op het Binnenhof wel weer.
Als foetus anno 2022 zou ik dus de nodige bedenkingen hebben voor ik ter wereld kom maar ik wil zo’n foetus ook meegeven dat als je een beetje geluk hebt er daarnaast de nodige geweldige ervaringen te beleven zijn al zeg ik het zelf.
Je zal op dit moment maar als foetus in de baarmoeder liggen en op de een of andere manier meekrijgen hoe het er hier op planeet aarde aan toe gaat, dan bedenk je je misschien nog wel eens een keer voor je eruit floept.
Ik kan erover meepraten, ben van het bouwjaar 1968. Het jaar van de Praagse lente waarbij Russische tanks deze stad in het land wat toen nog Tsjechoslowakije was binnenvielen. Min of meer hetzelfde zien we de Russen nu weer doen, dit keer in Oekraïne. Een teken dat we nog steeds niets van onze geschiedenis geleerd hebben. Zelfs niet op korte termijn. Als er weer een heftige coronagolf uitbreekt staan onze bewindslieden opnieuw met de handen in het haar. Ellende is van alle tijden. Dominee Martin Luther King had ‘een droom’ die op 4 april 1968 veranderde in een inktzwarte nachtmerrie toen hij koelbloedig werd vermoord en presidentskandidaat Robert Kennedy trof op 6 juni hetzelfde lot, 4 ½ jaar na zijn betreurde broer president John F. Kennedy.
En in Vietnam woedde een langdurige oorlog die nog vele jaren zou duren en heel veel slachtoffers zou eisen. Opa vertelt. Ik zou bijna gaan denken dat ik op een bepaalde wijze iets wist van hoe het er hier aan toe ging en voor mezelf had besloten de tijd in de baarmoeder waar het blijkbaar aangenaam en veilig was zo lang mogelijk te rekken. Er is me namelijk verteld dat het een zware, langdurige bevalling was en ik nogal op me liet wachten voor mijn ouders mij in de armen konden sluiten. Het had zo zijn redenen zou ik bij deze kunnen zeggen.
Iedere tijd in de geschiedenis heeft natuurlijk zijn problemen maar zoals het er tegenwoordig aan toe gaat. Er is geen sprake van crisis maar van crises. Zoals er zijn de klimaatcrisis, stikstofcrisis, woningcrisis, asielcrisis, gascrisis, de aardbevingsellende in Groningen en de toeslagenaffaire. Misschien ben ik er nog wel een vergeten ook. In elk geval meer dan genoeg crisis. En dat is juist iets waar je in tegenstelling tot andere dingen waar je nooit genoeg van kunt krijgen het je al gauw teveel wordt. Als er iets aan gedaan zou worden scheelt het al snel een slok op een borrel. Zoals Boris Johnson na al die corona borrels in zijn ambtswoning uiteindelijk dan toch heeft besloten af te treden. Zo jammer dat we van Mark Rutte niet hetzelfde kunnen zeggen. Ik dacht nog als er een schaap over de dam is… Rutte heeft wel iets van dit dier. Veel geblaat maar weinig wol bijvoorbeeld. Heeft nu al aan bepaalde zaken geen actieve herinnering meer. In VVD kringen schijnt dit overigens besmettelijk te zijn. Annemarie Jorritsma had er ook al last van tijdens de parlementaire enquête over de gaswinning in Groningen. Hoe dan ook, onze premier heeft al zoveel blunders gemaakt maar blijft gewoon zitten waar hij zit. En wordt telkens via het democratisch systeem herkozen. Ik snap niet waarom hele volksstammen elke keer weer op hem stemmen. Ondertussen moeten we er niet vreemd van opkijken als MARKIE MARK straks net zolang in het torentje zit als Queen Elizabeth op de Britse troon. Om over zijn actieve herinneringen tegen die tijd maar helemaal te zwijgen.
En als er nu geprobeerd zou worden iets aan de problemen te doen komt er al een streepje licht aan het einde van de tunnel. Maar ik hoorde het politiek verslaggever Xander van der Wulp alweer zeggen: het kabinet schuift plannen/oplossingen zoals gewoonlijk voor zich uit. Boeren protesteren en willen niet met Remkes praten. Die stikstofcrisis zit dus in een impasse. Nu ik het daar toch over heb. We kunnen hier allemaal wat aan doen. Door bijvoorbeeld minder te vliegen en die overbodige tweede of zelfs derde auto weg te doen. Dat zou al het nodige schelen.
Het leven op aarde is op allerlei gebieden een jungle. Maar waar in het dierenrijk het recht van de sterkste geldt is dit bij de mens het recht van de geraffineerdste of de meest hypocriete. Dat zien we elke dag daar op het Binnenhof wel weer.
Als foetus anno 2022 zou ik dus de nodige bedenkingen hebben voor ik ter wereld kom maar ik wil zo’n foetus ook meegeven dat als je een beetje geluk hebt er daarnaast de nodige geweldige ervaringen te beleven zijn al zeg ik het zelf.