Afgelopen zaterdag was het weer de dag van de Veldslag en natuurlijk doe ik daar aan mee. Jarenlang heb ik hardgelopen op zoek naar dat ene stofje, dat zo verslavend werkt. Dat heb ik met hardlopen nooit aangemaakt. Maar fietsen, fietsen is echt mijn verslaving. 


De Veldslag was voor mij dus ook niet de vraag ga ik daar aan meedoen? Ja natuurlijk doe ik daar aan mee. Samen met mijn fietsmaatjes; Sabe, Anita en Emiel. De route was dit jaar anders dan andere jaren, vorig jaar gingen we voor het eerst richting Marum, op zich een mooie route. Het laatste stuk in Norg, waar nog even een stukje techniek om de bocht komt kijken was andere jaren altijd wel een ding. Dan heb je bijna 100 km erop zitten en dan moet je nog ff je ding doen. 


Dit jaar was het anders, we gingen eerst richting Roden, Nieuw Roden en de eerste stop was waar anders de laatste stop zat bij de motorcrossbaan in Een. Zoals altijd is het eten en drinken super geregeld, en de vrijwilligers ook, zonder vrijwilligers geen evenementen. Daarna weer richting Norg waar we het technische gedeelte kregen. Inmiddels was ik Sabe (die reed voor me) en Anita en Emiel kwijt. Die reden achter me. In Norg gingen enkele mensen lelijk onderuit, over de kop of moesten afstappen. Als iemand dus voor je stil gaat staan dan kan je zelf ook niet verder. 


Na het stukje in Norg ging ik in mijn eentje (vol speed) op zoek naar Sabe. Bij de 2e post heb ik wat gegeten en gedronken en gekeken of ik hem zag maar er waren zoveel mensen dat ik hem niet gezien heb. Ik dacht ja wat ga ik doen, wachten of doorfietsen. Misschien was Sabe ook wel verder ( wat ik trouwens niet verwacht had en wat hij ook niet gedaan heeft) Ik ben wel weer verder gefietst. Tien minuten later; telefoon; Sabe; waar ben je? (hij stond nog bij de 2e post) Ik gewacht op Sabe en samen zijn we richting Assen. gefietst. Anita en Emiel hadden besloten om iets rustiger te fietsen.  Mooie snelle en verharde stukken totdat we bij de bult in Assen kwamen, die moesten we dan vier keer op en neer ( daar hadden we immers voor betaald, na mijn vraag of ik niet onder het draad door mocht) Eigenlijk was het heel goed te doen.


Daarna nog ff een route met mul zand en op richting de laatste stop. Nog wat cola en een banaan voor de energie en hop, hop weer door, terug naar Norg, daar nog even wat lusjes en mul zand en natuurlijk nog even kramp in het laatste stukje.  Tevreden over de finish heen gekomen. Anita en Emiel kwamen later over de finish en samen hebben we nog lekker na geborreld in het zonnetje. Op naar het volgende fietsevenement! (dat is over twee weken in Veenhuizen) 


 
Tekst/foto's/video©️
José Reijinga