Voor de eerste thuiswedstrijd van de competitie werd de Weide uit Hoogeveen ontvangen op het sportpark Achter de Molen. De laatste keer dat deze 2 ploegen tegenover elkaar stonden was in het seizoen 14/15. Op wat extra rimpels en een licht verschoven haargrens na is een groot gedeelte van de selectie van Veenhuizen nog hetzelfde als 7 jaar geleden. Na wat graven in het geheugen kwam de herinnering bovendrijven dat de thuiswedstrijd in 2015 wel heel lelijk met 0-1 werd verloren. Speurwerk in de krochten van Voetbalnoord leverde een verslag op van die dag. Volgens de verslaggever van de Weide wees de scheidsrechter destijds ‘gedecideerd’ naar de strafschopstip, dat zal dan wel Zuid-Drentse vertaling zijn van ‘ontzettend makkelijk’. De tegenstander van deze week stond gedurende dat seizoen onder leiding van nachtegaal Bas Nibbelke. Wat hem bij Idols niet lukte kreeg hij in 3D wel voorelkaar, namelijk in de prijzen belanden. Via de nacompetitie werd de 2e klasse bereikt, waaruit ze pas afgelopen seizoen degradeerden.

Gedurende de warming-up kwam de regen met bakken uit de hemel. Onder leiding van Jeroen Zijl gingen beide ploegen om 14:30 van start. Je zou denken dat voor een tegenstander met zo’n clubnaam een duel op een sompig grasveld moet aanvoelen als een thuiswedstrijd. Dat bleek ook daadwerkelijk het geval, de Weide schoot uit de startblokken. Al binnen een minuut had de uitploeg op voorsprong kunnen komen. Een van dichtbij ingekopte vrije bal werd met een geweldige reflex door Veenhuizen doelman Jonathan Auwen over de kruising gewerkt. Veenhuizen had de grootste moeite om grip te krijgen op het goede positiespel van de Weide. Na een half uur resulteerde het in de 0-1. Een lange bal van achteruit werd door een diepgaande aanvaller perfect meegenomen op de borst, waardoor hij meteen oog in oog kwam te staan met Jonathan Auwen. Zijn schot werd gestopt, maar de rebound werd alsnog binnengeschoten door de meegelopen Julian Blankestijn. Ondanks het veldoverwicht leidde het goede veldspel, op een handvol corners na, niet tot grote uitgespeelde kansen voor de Weide. Als het gevaarlijk dreigde te worden was er altijd nog doelverdediger Auwen om de steekpasses en voorzetten te onderscheppen. Pas in de 40e minuut kwam de thuisploeg tot een gevaarlijke situatie in het vijandige strafschopgebied. Rechtsbuiten Coen Schmidt snelde met de bal aan de voet langs een aantal tegenstanders en gaf het speeltuig over aan de buitenom gelopen Robert Elsinga. Zijn directe voorzet kon net niet worden binnengelopen door Albert-jan Moes.
Dat het na rust anders moest was iedereen het wel over eens. Voor de middenvelders begon deze wedstrijd verdacht veel op een marathon te lijken in plaats van een voetbalwedstrijd. Om de snelle omschakeling en doorschuivende tegenstanders iets beter onder controle te krijgen werd besloten om iets in te zakken en veel compacter te gaan staan. Koud uit de kleedkamer was het toch weer de Weide die de voorsprong had kunnen en misschien wel moeten verdubbelen. De spits werd eenvoudig aangespeeld en draaide goed weg bij zijn directe tegenstander. Zijn afwerking was ditmaal onhoudbaar voor keeper Auwen, maar de binnenkant van de paal gaf niet mee. Saidou Diallo was er snel bij om een nieuwe reboundgoal te voorkomen. Met name de snelle linkerkant bleef een plaag voor Veenhuizen. Na een uur spelen volgde de volgende doelrijke kans voor een aanvaller uit Hoogeveen, maar ook dit schot werd gepareerd door de man tussen de palen. Het laatste kwart van de wedstrijd kreeg Veenhuizen de boel iets meer onder controle. Met wat verse krachten in het veld, al kun je je afvragen of je iemand met een wedstrijd van het 2e in de benen nog vers mag noemen, kwamen er zowaar wat eenvoudige doelpogingen richting de doelman van de Weide. Veenhuizen wist iets meer in de duels te komen en de Weide leek langzaamaan de tol te moeten betalen voor het energievretende druk zetten tijdens het eerste uur van de wedstrijd.

Na 75 minuten kwam de gelijkmaker letterlijk uit de lucht vallen. Een hoge voorzet van Hielke Jongsma werd door de vrijstaande spits Sjoert Giezen binnengekopt. Het leek alsof de walm van bradende bockworsten en speciaalbier met hoge alcoholpercentages van het achterliggende Bockfest eindelijk via de poriën was binnengetreden om de blauwhemden te voorzien van een energieboost. Een minuut na de gelijkmaker werd Coen Schmidt de diepte ingestuurd door Robert Elsinga. 1 op 1 met de doelman wist hij de bal niet tegen de touwen te krijgen. Bijna kopte Sjoert Giezen de thuisploeg op voorsprong uit een corner. De eveneens meegekomen luchtmacht in de persoon van Mark Rozema ging net onder de voorzet door waardoor Giezen het zicht even kwijt was en zijn kopbal tot zijn eigen ongeloof over de lat verdween. Na bijna een volledige wedstrijd achter een linksbuiten aan te moeten rennen waren de rollen nu omgedraaid voor rechtsback Hielke Jongsma. Na een geweldige rush aan de rechterkant werd zijn voorzet bijna in eigen doel gewerkt. Een paar minuten voor tijd ruilde Danny Mulder tijdelijk zijn rol als ausputzer in voor libero en soleerde door de as van het veld. Hij gaf de bal mee aan de ingevallen Jesse Hilverda, wiens voorzet weer bij de doorgelopen Mulder belandde. Als een ware Maradanny kapte hij zijn tegenstander uit en schoot de bal met buitenkant voet richting de verre hoek. Ook aan deze kant van het veld bleek een paal in de weg te staan. De tevens ingevallen Johan Doldersum vond het zonde om deze aanval niet met een doelpunt te bekronen en schoot de rebound binnen. Het eerste doelpunt voor de jeugdspeler van Veenhuizen leverde meteen de volle buit op, aangezien in het restant van de wedstrijd niet meer werd gescoord.

In een wedstrijd waarin Veenhuizen lange tijd recht had op precies helemaal niks, werd uiteindelijk toch de winst binnen gehengeld. Mocht Dirk Kuyt willen weten hoe je een Haags kwartiertje weer aan de praat moet krijgen dan zien we hem wel verschijnen. Met 3 punten in de zak stak een groot deel van de selectie de parkeerplaats over richting Maallust. Maar niet voordat Sjoert Giezen z’n blonde lokjes nog even in het gareel bracht met een beetje wax. De beste man had natuurlijk tijdens de wedstrijd een balletje via z’n coupe over de doellijn gedirigeerd. Gedurende de late uurtjes werd de bierbrouwerij gesponsord door de tap leeg te drinken door de mannen in blauwe tenues. Wellicht wordt het een keer tijd om die sponsoring de omgekeerde weg te laten volgen. Aangezien een tegenstander in een groen-wit tenue uitstekend bevallen is gaan we volgende week een poging wagen tegen de manschappen uit Borger.