Tiental Veenhuizen trekt winst over de streep
16.Oct.2022
Tiental Veenhuizen trekt winst over de streep
In speelronde 4 stond een thuiswedstrijd tegen Zuidlaren op het programma. Afgelopen winter troffen de ploegen elkaar voor een oefenwedstrijd op het vers aangelegde kunstgras in Norg. Veenhuizen wist dit gelijk opgaande onderonsje met 3-0 te winnen. Het behalen van een winstpartij buitenshuis, nota bene op gemalen autobanden, in combinatie met de defensieve 0 bleek vorig seizoen achteraf gezien een uitzonderlijke prestatie te zijn. Een herhaling van dat resultaat zal dan ook zeer welkom zijn. Wat we verder nog opstaken van die wedstrijd was dat het veel te koud was om te voetballen, dat vingers net zo makkelijk weer in de kom gaan als dat ze eruit zijn geschoten & dat GOMOS toe is aan nieuwe kleedkamers.
Een blik op het wedstrijdformulier leerde ons dat Zuidlaren met jonge selectie was afgereisd naar Veenhuizen. Meerdere spelers van de thuisploeg waren al actief in het eerste elftal in de tijd dat de tegenstanders nog aan de hand van pa en ma door het Sprookjeshof wandelden. Nadat iedereen ervan overtuigd was dat hij er naast zijn buurman extra goed uit zou komen op de jaarlijkse teamfoto kon er om 14:30 worden afgetrapt. Er waren 15 minuten gespeeld toen Coen Schmidt werd weggestoken door Brian Giezen. Schmidt veraste zijn tegenstander, maar ging tegen de vlakte na een trap tegen de schenen. Ondanks dat de tik hoorbaar was vond de scheidsrechter van dienst het niet voldoende om de bal op de stip te leggen. Zuidlaren zocht de combinaties over de grond, maar speelde met veel ruimte in de rug. Eerdere pogingen van Veenhuizen daarvan te profiteren werden net niet goed uitgespeeld om tot grote kansen te komen, maar in de 20e minuut was het raak. Na balverlies van Zuidlaren lepelde Robert Elsinga de bal achter de laatste linie in de loop van Coen Schmidt. Het schot van Schmidt werd gestopt door de doelman, maar in de rebound was het een koud kunstje voor de meegelopen Sjoert Giezen. Enkele minuten later had de score verdubbeld moeten worden. Na een perfecte steekpass van Coen Schmidt kreeg Albert-jan Moes vrij baan richting het doel van de tegenstander. De goed keepende doelman verkleinde snel zijn doel waardoor het schot net aan de verkeerde kant van de paal belandde. Het gevaar van Zuidlaren was afkomstig van een aantal scherp indraaiende corners die met enige moeite konden worden weggewerkt. Op slag van rust draaide Sjoert Giezen knap weg bij zijn tegenstander, maar zijn poging eindigde tegen het aluminium.
Veenhuizen liet na zichzelf meer te belonen na een goede eerste helft. In de rust werd erop gehamerd dat men zich niet van de wijs moest laten brengen mocht er eventueel een gelijkmaker inwaaien. Ook na de thee bleven de grote kansen komen voor Veenhuizen. In een poging de bal binnen de lijnen te houden schoot Jim van der Leest de bal bij Elsinga in de voeten. Na een eenvoudig balletje werd Sjoert Giezen oog in oog met de sluitpost Zuidlaren gezet, maar wederom werd deze kans niet omgezet in een doelpunt. Luttele minuten later soleerde Coen Schmidt langs 4 tegenstanders om uiteindelijk weer te stuiten op de handschoenen van de doelbewaker. Brian Giezen kwam net te kort om de rebound te verzilveren. Ondanks alle grote kansen stond er nog steeds een magere 1-0 op het scorebord. Langzaam maar zeker veranderde het spelbeeld en werd Veenhuizen teruggedrongen door de gasten uit Zuidlaren. De thuisploeg had steeds meer moeite om de bal lang in bezit te houden en vanaf minuut 70 was het vrouwen en kinderen eerst. Ondanks het grote veldoverwicht van Zuidlaren bleven de kansen voor de thuisploeg. Een kopbal van Brian Giezen uit een corner werd ternauwernood uit doel geranseld. Een minuut later had Robert Elsinga de 2-0 op de schoen. Ook dit keer weer hetzelfde riedeltje. Ondertussen was de ijzersterk spelende Jim van der Leest telkens het eindstation van de aanvalspogingen van Zuidlaren. Veenhuizen werd ver teruggedrongen, maar de mogelijkheden van Zuidlaren bleven beperkt tot een reeks corners en vrije trappen. Deze bleken telkens een prooi te zijn voor doelman Jonathan Auwen. Er werd collectief gebuffeld om de 1-0 over de streep te trekken. Dit collectief werd gereduceerd tot tiental nadat Mark Rozema 5 minuten voor het einde tegen zijn 2e gele kaart aanliep. Althans, we dachten dat het 5 minuten voor het einde was. De leidsman wekte de indruk dat hij later op de dag nog een verjaardag van de schoonfamilie op het programma had staan. De klok gaf al een tijdje 90 minuten aan, maar affluiten ho maar. Regelmatig stond hij met de armen in de lucht met 1 vinger op z’n horloge als het spel stil lag. Waarschijnlijk wilde hij aangeven dat de batterij leeg was. In de laatste secondes kreeg Zuidlaren nog een corner. Een ware volksverhuizing richting de doelmond van Veenhuizen kwam op gang. Na al die gemiste kansen voel je de bui natuurlijk al hangen. Maar nee, dit sprookje liep goed af. Doelman Auwen plukte de laatste corner eenvoudig uit de lucht. Net op het moment dat de jongens van Zuidlaren zich af begonnen te vragen of ze wel voor het donker thuis zouden zijn floot de scheidsrechter voor het einde.
Een leuke open wedstrijd tussen 2 voetballende ploegen leverde het vooraf gewenste resultaat op. Veenhuizen liet Zuidlaren te lang in leven, waardoor het uiteindelijk nog flink aan de bak moest om de punten binnenboord te houden. Net als eerder dit seizoen tegen de Weide werd een echte teamprestatie beloond met 3 punten. Zuidlaren heeft een leuk spelend elftal, maar uiteindelijk bleek de duelkracht van Veenhuizen de doorslag te geven. Komend weekend staat er een rondje IKEA om de vrouwen tevreden te houden op het programma. De week daarop wordt de competitie hervat met een uitwedstrijd tegen Vitesse’63. Meereizende supporters hoeven niet het Gelredome in te tikken op de navigatie. Het strijdtoneel van die wedstrijd ligt ergens in Koekange. Al zou het prima in die betonnen bak in Arnhem gepeeld kunnen worden, aangezien de publieke belangstelling voor die wedstrijd waarschijnlijk gelijkwaardig is aan een wedstrijd van het echte Vitesse.
Foto© Marcel Ruiter
In speelronde 4 stond een thuiswedstrijd tegen Zuidlaren op het programma. Afgelopen winter troffen de ploegen elkaar voor een oefenwedstrijd op het vers aangelegde kunstgras in Norg. Veenhuizen wist dit gelijk opgaande onderonsje met 3-0 te winnen. Het behalen van een winstpartij buitenshuis, nota bene op gemalen autobanden, in combinatie met de defensieve 0 bleek vorig seizoen achteraf gezien een uitzonderlijke prestatie te zijn. Een herhaling van dat resultaat zal dan ook zeer welkom zijn. Wat we verder nog opstaken van die wedstrijd was dat het veel te koud was om te voetballen, dat vingers net zo makkelijk weer in de kom gaan als dat ze eruit zijn geschoten & dat GOMOS toe is aan nieuwe kleedkamers.
Een blik op het wedstrijdformulier leerde ons dat Zuidlaren met jonge selectie was afgereisd naar Veenhuizen. Meerdere spelers van de thuisploeg waren al actief in het eerste elftal in de tijd dat de tegenstanders nog aan de hand van pa en ma door het Sprookjeshof wandelden. Nadat iedereen ervan overtuigd was dat hij er naast zijn buurman extra goed uit zou komen op de jaarlijkse teamfoto kon er om 14:30 worden afgetrapt. Er waren 15 minuten gespeeld toen Coen Schmidt werd weggestoken door Brian Giezen. Schmidt veraste zijn tegenstander, maar ging tegen de vlakte na een trap tegen de schenen. Ondanks dat de tik hoorbaar was vond de scheidsrechter van dienst het niet voldoende om de bal op de stip te leggen. Zuidlaren zocht de combinaties over de grond, maar speelde met veel ruimte in de rug. Eerdere pogingen van Veenhuizen daarvan te profiteren werden net niet goed uitgespeeld om tot grote kansen te komen, maar in de 20e minuut was het raak. Na balverlies van Zuidlaren lepelde Robert Elsinga de bal achter de laatste linie in de loop van Coen Schmidt. Het schot van Schmidt werd gestopt door de doelman, maar in de rebound was het een koud kunstje voor de meegelopen Sjoert Giezen. Enkele minuten later had de score verdubbeld moeten worden. Na een perfecte steekpass van Coen Schmidt kreeg Albert-jan Moes vrij baan richting het doel van de tegenstander. De goed keepende doelman verkleinde snel zijn doel waardoor het schot net aan de verkeerde kant van de paal belandde. Het gevaar van Zuidlaren was afkomstig van een aantal scherp indraaiende corners die met enige moeite konden worden weggewerkt. Op slag van rust draaide Sjoert Giezen knap weg bij zijn tegenstander, maar zijn poging eindigde tegen het aluminium.
Veenhuizen liet na zichzelf meer te belonen na een goede eerste helft. In de rust werd erop gehamerd dat men zich niet van de wijs moest laten brengen mocht er eventueel een gelijkmaker inwaaien. Ook na de thee bleven de grote kansen komen voor Veenhuizen. In een poging de bal binnen de lijnen te houden schoot Jim van der Leest de bal bij Elsinga in de voeten. Na een eenvoudig balletje werd Sjoert Giezen oog in oog met de sluitpost Zuidlaren gezet, maar wederom werd deze kans niet omgezet in een doelpunt. Luttele minuten later soleerde Coen Schmidt langs 4 tegenstanders om uiteindelijk weer te stuiten op de handschoenen van de doelbewaker. Brian Giezen kwam net te kort om de rebound te verzilveren. Ondanks alle grote kansen stond er nog steeds een magere 1-0 op het scorebord. Langzaam maar zeker veranderde het spelbeeld en werd Veenhuizen teruggedrongen door de gasten uit Zuidlaren. De thuisploeg had steeds meer moeite om de bal lang in bezit te houden en vanaf minuut 70 was het vrouwen en kinderen eerst. Ondanks het grote veldoverwicht van Zuidlaren bleven de kansen voor de thuisploeg. Een kopbal van Brian Giezen uit een corner werd ternauwernood uit doel geranseld. Een minuut later had Robert Elsinga de 2-0 op de schoen. Ook dit keer weer hetzelfde riedeltje. Ondertussen was de ijzersterk spelende Jim van der Leest telkens het eindstation van de aanvalspogingen van Zuidlaren. Veenhuizen werd ver teruggedrongen, maar de mogelijkheden van Zuidlaren bleven beperkt tot een reeks corners en vrije trappen. Deze bleken telkens een prooi te zijn voor doelman Jonathan Auwen. Er werd collectief gebuffeld om de 1-0 over de streep te trekken. Dit collectief werd gereduceerd tot tiental nadat Mark Rozema 5 minuten voor het einde tegen zijn 2e gele kaart aanliep. Althans, we dachten dat het 5 minuten voor het einde was. De leidsman wekte de indruk dat hij later op de dag nog een verjaardag van de schoonfamilie op het programma had staan. De klok gaf al een tijdje 90 minuten aan, maar affluiten ho maar. Regelmatig stond hij met de armen in de lucht met 1 vinger op z’n horloge als het spel stil lag. Waarschijnlijk wilde hij aangeven dat de batterij leeg was. In de laatste secondes kreeg Zuidlaren nog een corner. Een ware volksverhuizing richting de doelmond van Veenhuizen kwam op gang. Na al die gemiste kansen voel je de bui natuurlijk al hangen. Maar nee, dit sprookje liep goed af. Doelman Auwen plukte de laatste corner eenvoudig uit de lucht. Net op het moment dat de jongens van Zuidlaren zich af begonnen te vragen of ze wel voor het donker thuis zouden zijn floot de scheidsrechter voor het einde.
Een leuke open wedstrijd tussen 2 voetballende ploegen leverde het vooraf gewenste resultaat op. Veenhuizen liet Zuidlaren te lang in leven, waardoor het uiteindelijk nog flink aan de bak moest om de punten binnenboord te houden. Net als eerder dit seizoen tegen de Weide werd een echte teamprestatie beloond met 3 punten. Zuidlaren heeft een leuk spelend elftal, maar uiteindelijk bleek de duelkracht van Veenhuizen de doorslag te geven. Komend weekend staat er een rondje IKEA om de vrouwen tevreden te houden op het programma. De week daarop wordt de competitie hervat met een uitwedstrijd tegen Vitesse’63. Meereizende supporters hoeven niet het Gelredome in te tikken op de navigatie. Het strijdtoneel van die wedstrijd ligt ergens in Koekange. Al zou het prima in die betonnen bak in Arnhem gepeeld kunnen worden, aangezien de publieke belangstelling voor die wedstrijd waarschijnlijk gelijkwaardig is aan een wedstrijd van het echte Vitesse.
Foto© Marcel Ruiter