De laatste thuiswedstrijd van november kwam SJS uit Stadskanaal op bezoek. Tot op heden werden alle wedstrijden achter de molen omgezet in een overwinning, wat resulteert in een 3e plek op de ranglijst. Tijdens de laatste ontmoeting in 2019 walste Veenhuizen met maar liefst 7-1 over SJS heen. Om die prestatie te evenaren moet de thuisploeg van goeden huize komen, want slechts 2 maal stapten de mannen uit Stadskanaal dit seizoen met een nederlaag van het veld.

Net als vorige week was vandaag de eerste slag al te winnen bij de tos. Het zonnetje scheen weer strak over de boomgrens, waardoor een zonnebril geen overbodige luxe zou zijn geweest. De uitploeg wist dat voordeeltje binnen te harken en gaf de opdracht iedereen binnen de lijnen van helft te laten wisselen. Na wat rustig aftasten in de beginfase, was de eerste kans in de 8e minuut meteen goed voor de openingstreffer. Een onzuivere terugspeelpass belandde bij de spits van SJS in de voeten, die meteen op snelheid lag richting debuterende doelman Remco Elsinga. Mede door een hobbeltje in het veld kreeg de aanvaller de bal perfect op de schoen en torpedeerde hem over Elsinga tegen de touwen. Een paar knipperen met de ogen en de score was al verdubbeld. In de 13e minuut kreeg SJS een vrije bal een meter of 20 van het doel. Deze werd hard genomen en leek via de lat en rug van de doelman op het dak van het doel te vallen. Niets was minder waar, de bal kwam loodrecht uit de lucht vallen aan de voor Veenhuizen verkeerde kant van de lat. De naar buitenspel ruikende doelbestormer in SJS tenue dacht geen milliseconde na en beukte zowel Elsinga als de bal over de doellijn heen. De scheidsrechter van dienst vond het allemaal prima, 0-2. Een dramatisch begin voor de thuisploeg, maar de gifbeker was nog niet leeg. Nog binnen het half uur kwam SJS op een 0-3 voorsprong. Net als bij de openingstreffer werd een foute terugspeelpass door de spits onderschept, wederom pakte hij het cadeautje uit door de bal langs de doelman te prikken. Waar Veenhuizen de afgelopen weken profiteerde van de fouten van de tegenstanders, ervaarde het nu hoe het is om aan de andere kant van de medaille te staan.

In de rust was het bij iedereen duidelijk dat het een hele lastige middag ging worden. In een poging terug in de wedstrijd te komen werd er aanvallend gewisseld. Tot 10 minuten voor tijd had de 2e helft in een enkele zin kunnen worden samengevat. Veenhuizen had de bal, SJS hoefde niet meer. Ondanks de grote achterstand werd er wel veel strijdlust getoond na rust. Datzelfde kon gezegd worden van de uitploeg, dat 90 minuten lang Veenhuizen voor de voeten bleef lopen. Ondanks het vele balbezit wisten de creatieve aanvallers nauwelijks openingen te vinden in de goedgeorganiseerde defensie van SJS. Aan de andere kant viel tot 10 minuten voor tijd ook weinig spektakel te melden. In een spaarzame aanval ging de spits van SJS slimmer het duel aan, waardoor hij zichzelf de kans schonk om de 0-4 tegen de touwen te schieten. In de slotminuut viel er dan eindelijk iets te glimlachen voor de thuisploeg. De ingevallen Jesse Hilverda snelde langs zijn directe tegenstander en slingerde de bal voor op Robert Elsinga. Elsinga kreeg een duwtje in de rug, het fluitsignaal dat volgde was voor Sjoert Giezen de reden om alvast de bal te gaan halen. Vanaf de stip hield hij met een panenka zijn doelpuntenreeks in stand.

Al met al was het een kansloze middag voor Veenhuizen. Het hielp het uiterst effectieve SJS voor rust in het zadel door de doelpunten weg te geven. Daarentegen moet gezegd worden dat de bezoekers de zaakjes goed voor elkaar hadden en Veenhuizen geen seconde het gevoel gaven dat een comeback mogelijk was. Het beschikt over enkele behendige spelers en ook als collectief liet het geen steken vallen. Voor Veenhuizen is het uithuilen en volgende week revanche nemen tegen WVV.