Column van Hindrik v.d. Spoel "THE MEETING"
6.Feb.2023
Column van Hindrik v.d. Spoel "THE MEETING"
Op zaterdag 28 januari bracht ik een bezoek aan de Winsinghhof voor een avondje theater. Ik zal er ongetwijfeld wel eens eerder geweest zijn maar kan me niet heugen wanneer dat dan was. Op aanraden van een kennis van wie het een oud leerling is besloot ik de voorstelling: The Meeting van Mads Wittermans te bezoeken.
Mijn eerste contact met Mads Wittermans vond begin jaren 90 telefonisch plaats. Op aandringen van mijn ouders, omdat ik destijds ambities in de richting van de film- en televisiewereld had, belde ik met de familie Wittermans die destijds in Roden woonden. Vader Joop Wittermans speelde op dat moment onder andere een rol in GTST. Mads nam de telefoon op en gaf deze door aan zijn vader. Wittermans senior gaf mij het advies me in te laten schrijven bij castingbureaus. Dit heb ik opgevolgd en daardoor kreeg ik een rolletje als archeoloog in een commercial van Hans Anders. Tot nu toe is het daar, afgezien van wat audities zonder resultaat, bij gebleven in mijn professionele carrière. Al weet je het natuurlijk maar nooit. Harrison Ford komt ook op zijn 80 ste (!) deze zomer nog eens terug als Indiana Jones. Dus wie weet.
Mads Wittermans heeft het in elk geval heel wat verder geschopt dan mij. Hij was te zien in films als Van God Los, De veroordeling en De scheepsjongens van Bontekoe, en in series als Fort Alpha, De Fractie en vorig jaar nog in Rampvlucht over de Bijlmerramp. Het bekendst is hij misschien wel door zijn rol van drugscrimineel Speedy in de alom bewierookte serie Penoza. Over het algemeen speelt hij nogal eens de rol van de slechterik. Ik was benieuwd naar zijn optreden in de Winsinghhof.
In tegenstelling tot andere evenementen die ik heb bezocht en waar de aanvangstijd nog weleens wil uitlopen begon de voorstelling op tijd. De Winsinghhof is een mooi, knus theater. Het decor bestond uit een tafel, stoel, fles rode wijn + glas en een microfoon. Sober ingevuld dus in tegenstelling tot het verhaal dat verteld zou gaan worden. Mads Wittermans is een oud Rodenaar en het zoveelste bewijs dat er nogal wat artistiek talent hiervandaan komt. Ellen ten Damme, Tony Neef, Janine Abbring, Coen Verbraak, Zoë Tauran om maar eens een paar namen te noemen. Mads zag wat oude bekenden in de zaal zitten en verwelkomde ze hartelijk.
Het verhaal dat hij vertelde is met een woord te omschrijven: alcoholisme. De vertelling zelf schiet echter alle kanten op. Van hilarisch tot emotioneel. Van stoer naar dramatisch. Het begon allemaal in Groningen bij het Noord Nederlands Toneel. Hoe hij al op jeugdige leeftijd geïnteresseerd was in theater waarbij zijn liefde voor de fles hem dan weer dwarsboomde en een andere keer juist weer op zijn pootjes terugzette. Hoe hij dronken sleutels uitprobeerde in het sleutelgat om er ten langen leste achter te komen dat hij bij de buren voor de deur stond. Dat hij ’s ochtends nogal eens wakker werd onder zijn fiets in het plantsoen omdat hij te diep in het glaasje had gekeken.
Grappig en dramatisch tegelijk. Over de flessen die hij overal verstopte zoals het een alcoholist betaamt. Hoe hij meermaals voor de rechter stond, niet alleen in Nederland maar bijvoorbeeld ook in Hong Kong voor drugssmokkel.
Wij als publiek werden deelgenoot gemaakt van de scheld- en schreeuwpartijen van pa Joop Wittermans als zoonlief weer eens in de boeien was geslagen. Naast hilarisch, emotioneel, grappig en dramatisch was het ook heftig. Een leven als in een achtbaan die alle kanten opschiet. Van terugvallen, de AA tot het 12 stappen plan in een kliniek in Schotland waar hij met heel veel humor en een perfect accent verslag van doet. Het spannendste moment is als hij de op tafel staande fles met rode wijn ontkurkt en het glas volschenkt. Zal hij de daad bij het woord voegen het glas leegdrinken en daarmee een nieuwe terugval in gang zetten … Nee, hij vertelt over een keer dat hij een terugval had en bij de trein tegen de grond sloeg. Daarbij voegt hij de daad bij het woord en slaat tegen de vloer, het glas wijn spat met inhoud en al in stukken over de grond.
In het leven van Mads Wittermans worden zoals in eigenlijk elk leven hoogtepunten afgewisseld met dieptepunten. Alcohol speelt hierin bij hem vaak een belangrijke rol en hij heeft inmiddels geaccepteerd dat dit zo is en dat dit ook altijd zo zal zijn. Acceptatie is misschien wel het belangrijkste gegeven in dit proces. Hij is sinds 2016 clean en ik hoop voor hem dat hij geen terugval meer krijgt en het zo zal blijven.
The Meeting van Mads Wittermans was een indrukwekkende voorstelling en ik heb respect en waardering voor het feit dat hij zo rauw en openhartig en tegelijkertijd met heel veel humor over zijn worsteling met drank heeft willen vertellen.
Het allerleukste vond ik echter nog wel dat hij na de voorstelling naar mij toe kwam en dolgraag met de columnist van DitisRoden.nl op de foto wilde. Een verzoek dat ik zoals op bijgaande foto is te zien natuurlijk niet kon weigeren.
Op zaterdag 28 januari bracht ik een bezoek aan de Winsinghhof voor een avondje theater. Ik zal er ongetwijfeld wel eens eerder geweest zijn maar kan me niet heugen wanneer dat dan was. Op aanraden van een kennis van wie het een oud leerling is besloot ik de voorstelling: The Meeting van Mads Wittermans te bezoeken.
Mijn eerste contact met Mads Wittermans vond begin jaren 90 telefonisch plaats. Op aandringen van mijn ouders, omdat ik destijds ambities in de richting van de film- en televisiewereld had, belde ik met de familie Wittermans die destijds in Roden woonden. Vader Joop Wittermans speelde op dat moment onder andere een rol in GTST. Mads nam de telefoon op en gaf deze door aan zijn vader. Wittermans senior gaf mij het advies me in te laten schrijven bij castingbureaus. Dit heb ik opgevolgd en daardoor kreeg ik een rolletje als archeoloog in een commercial van Hans Anders. Tot nu toe is het daar, afgezien van wat audities zonder resultaat, bij gebleven in mijn professionele carrière. Al weet je het natuurlijk maar nooit. Harrison Ford komt ook op zijn 80 ste (!) deze zomer nog eens terug als Indiana Jones. Dus wie weet.
Mads Wittermans heeft het in elk geval heel wat verder geschopt dan mij. Hij was te zien in films als Van God Los, De veroordeling en De scheepsjongens van Bontekoe, en in series als Fort Alpha, De Fractie en vorig jaar nog in Rampvlucht over de Bijlmerramp. Het bekendst is hij misschien wel door zijn rol van drugscrimineel Speedy in de alom bewierookte serie Penoza. Over het algemeen speelt hij nogal eens de rol van de slechterik. Ik was benieuwd naar zijn optreden in de Winsinghhof.
In tegenstelling tot andere evenementen die ik heb bezocht en waar de aanvangstijd nog weleens wil uitlopen begon de voorstelling op tijd. De Winsinghhof is een mooi, knus theater. Het decor bestond uit een tafel, stoel, fles rode wijn + glas en een microfoon. Sober ingevuld dus in tegenstelling tot het verhaal dat verteld zou gaan worden. Mads Wittermans is een oud Rodenaar en het zoveelste bewijs dat er nogal wat artistiek talent hiervandaan komt. Ellen ten Damme, Tony Neef, Janine Abbring, Coen Verbraak, Zoë Tauran om maar eens een paar namen te noemen. Mads zag wat oude bekenden in de zaal zitten en verwelkomde ze hartelijk.
Het verhaal dat hij vertelde is met een woord te omschrijven: alcoholisme. De vertelling zelf schiet echter alle kanten op. Van hilarisch tot emotioneel. Van stoer naar dramatisch. Het begon allemaal in Groningen bij het Noord Nederlands Toneel. Hoe hij al op jeugdige leeftijd geïnteresseerd was in theater waarbij zijn liefde voor de fles hem dan weer dwarsboomde en een andere keer juist weer op zijn pootjes terugzette. Hoe hij dronken sleutels uitprobeerde in het sleutelgat om er ten langen leste achter te komen dat hij bij de buren voor de deur stond. Dat hij ’s ochtends nogal eens wakker werd onder zijn fiets in het plantsoen omdat hij te diep in het glaasje had gekeken.
Grappig en dramatisch tegelijk. Over de flessen die hij overal verstopte zoals het een alcoholist betaamt. Hoe hij meermaals voor de rechter stond, niet alleen in Nederland maar bijvoorbeeld ook in Hong Kong voor drugssmokkel.
Wij als publiek werden deelgenoot gemaakt van de scheld- en schreeuwpartijen van pa Joop Wittermans als zoonlief weer eens in de boeien was geslagen. Naast hilarisch, emotioneel, grappig en dramatisch was het ook heftig. Een leven als in een achtbaan die alle kanten opschiet. Van terugvallen, de AA tot het 12 stappen plan in een kliniek in Schotland waar hij met heel veel humor en een perfect accent verslag van doet. Het spannendste moment is als hij de op tafel staande fles met rode wijn ontkurkt en het glas volschenkt. Zal hij de daad bij het woord voegen het glas leegdrinken en daarmee een nieuwe terugval in gang zetten … Nee, hij vertelt over een keer dat hij een terugval had en bij de trein tegen de grond sloeg. Daarbij voegt hij de daad bij het woord en slaat tegen de vloer, het glas wijn spat met inhoud en al in stukken over de grond.
In het leven van Mads Wittermans worden zoals in eigenlijk elk leven hoogtepunten afgewisseld met dieptepunten. Alcohol speelt hierin bij hem vaak een belangrijke rol en hij heeft inmiddels geaccepteerd dat dit zo is en dat dit ook altijd zo zal zijn. Acceptatie is misschien wel het belangrijkste gegeven in dit proces. Hij is sinds 2016 clean en ik hoop voor hem dat hij geen terugval meer krijgt en het zo zal blijven.
The Meeting van Mads Wittermans was een indrukwekkende voorstelling en ik heb respect en waardering voor het feit dat hij zo rauw en openhartig en tegelijkertijd met heel veel humor over zijn worsteling met drank heeft willen vertellen.
Het allerleukste vond ik echter nog wel dat hij na de voorstelling naar mij toe kwam en dolgraag met de columnist van DitisRoden.nl op de foto wilde. Een verzoek dat ik zoals op bijgaande foto is te zien natuurlijk niet kon weigeren.
.gif)
 Resato Hydrogen Technology.png)
.png)
