Deze ronde staat er met de Weide een tegenstander op het programma waar we goede herinneringen aan hebben overgehouden. In de thuiswedstrijd leek Veenhuizen lange tijd compleet kansloos, maar wisten de heren in de slotfase verassend genoeg toch de winst binnen te hengelen. De vrijdag kende met Michiel Hoving wederom een slachtoffer, waardoor good old Johan Menken letterlijk van stal gehaald moest worden. Stuntpiloot Ferdinand Rozema moest die ochtend nog wat eskimo’s afzetten boven de poolcirkel en zou door de terugtocht van 2000 kilometer net na het startsein in Hoogeveen arriveren.

De hulptroepen in Beverwijk konden zich alvast gereed maken, want ook deze week werd er om 15:00u afgetrapt op het leed dat kunstgras heet. Na een klein kwartiertje viel de eerste kans te noteren. Vanaf de linkerkant werd gevaarlijk voor gegeven, maar doelman Jonathan Auwen kreeg nog net een handje tegen de bal waardoor er niet kon worden binnengekopt. Door dit tikje belandde het ronde object bij een andere aanvaller van de Weide die meteen uithaalde. Zijn poging wist Auwen te passeren, maar werd door Niels Slob van de lijn gehaald. Zo’n 5 minuten later leek de eerste grote kans voor Veenhuizen te ontstaan. Bram Schmidt ontfutselde de bal van zijn directe tegenstander die in een poging dat tegen te houden met zijn pokkel op de bal ging liggen. Uiteindelijk wist Schmidt de bal toch bij Brian Giezen te krijgen die een vrije doortocht had richting het vijandelijke doel. Helaas voor Veenhuizen had de verder goed fluitende leidsman de fluit iets te vroeg tussen de lippen en werd er gefloten voor een vrije bal. In gedachten had Giezen de bal zonder twijfel al in de kruising gejankt, maar de voordeelregel werd helaas niet toegepast. Ondertussen belandde een poging van afstand van de thuisploeg op de A28. Aan de overkant had Coen Schmidt wat te weinig buskruit in de schoenen om een teruggetrokken voorzet met een voldoende af te ronden.

Met een gelijke stand als logisch gevolg van het schaakspel de eerste helft werd door beide teams de gang naar de kleedkamer ingezet. Wederom met een punt de rust in, nu werd het toch wel echt een keer tijd om na 90 minuten niet puntloos achter te blijven. Vol goede moed begonnen dezelfde spelers aan het lastigste deel van een wedstrijd. In de 55e minuut ontsnapte Veenhuizen aan een achterstand. Een vrije bal randje 16 werd laag voor gegeven en van dichtbij binnengetikt. Paalbewaker Jim van der Leest zag de bal van zijn lijf stuiteren en in de rebound belandde een omhaal tegen de binnenkant van de paal. Na een potje ouderwets overkoppen in de doelmond liep Slob tegen een zwevende voet aan en kon men na een fluitsignaal gerust ademhalen. Langzaamaan kreeg de Weide meer grip op de wedstrijd en hield het de bal makkelijker in de ploeg. Bij Veenhuizen begon de vermoeidheid op te spelen en werden er steeds meer vrije trappen op eigen helft weggegeven. Met nog zo’n 20 minuten op de klok stuiterde de bal weer eens meters hoog de lucht in op dit als grasmat vermomde trampolinepark. Brian Giezen ging het gevecht om deze bal in het luchtledige aan met Bruce Lee. Giezen raakte de bal, Bruce mocht zijn zonden overdenken in de kleedkamer. Zijn flying kick liet een handtekening achter op het bovenbeen van Giezen. Een paar centimeters de andere kant op en uitbreiding van de Giezen dynastie was volledig op de schouders van broertje Sjoert komen te liggen. Van het ondertal was weinig te merken, want de Weide bleef gevaarlijk. Een kwartier voor tijd omspeelde de rechtsbuiten zijn directe tegenstander en gaf de bal op een presenteerblaadje voor de spits. Zijn inzet van een meter of 2 van de doellijn werd tot zijn grote verbazing door Danny Mulder tot corner verwerkt. Waar in de thuiswedstrijd de grensrechter op schandalige wijze tevergeefs de winnende treffer probeerde af te laten keuren had hij ditmaal wel succes. Ferdinand Rozema stuurde Coen Schmidt weg en samen met Robert Elsinga liep hij op de eenzame doelman af. Een simpel balletje breed had de 0-1 opgeleverd, ware het niet dat het weer vlaggetjesdag was. Waar in de thuiswedstrijd bleek dat er op het moment van spelen welgeteld 6 spelers van de Weide tussen de doelpuntenmaker en de doelman stonden opgesteld, was het ditmaal gehalveerd tot 3. Dat de laatste man van dit trio minimaal een meter of 5 voor Schmidt rondhuppelde maakte het des te schrijnender. Dat de gehaktbal maar goed heeft mogen smaken. In het restant van de wedstrijd werd het net niet meer gevonden en werden de punten dus gedeeld.

Toch weer een resultaat tegen een club uit Hoogeveen. Gezien de kansenverhouding mag Veenhuizen daar tevreden mee zijn. In het slot van de wedstrijd was de tank leeg en kon er weinig voordeel behaald worden uit het overtal. Net als in de thuiswedstrijd had Veenhuizen vlak voor het sluiten van de markt de volle winst kunnen pakken, ware het niet dat een volwassen kerel met compensatiedrang dravend langs de zijlijn de wedstrijd beïnvloedde. Een trieste constatering die we helaas wel vaker moeten maken. Een goed voetballende ploeg als de Weide heeft dit absoluut niet nodig. Voor de echte liefhebbers zijn wij donderdagvond 16 februari 20:00u in en tegen ONR te bewonderen. Dinsdagavond 21 februari om 20:00u wordt er over de grens in en tegen Oosterwolde geoefend.