Doller en Visser bij Schaakclub Roden samen op kop

 

Het komt niet vaak voor dat twee spelers met exact hetzelfde puntentotaal (749,1) de ranglijst van de club aanvoeren. Bernard Bos bouwde tegen de op papier veel sterkere Pieter Doller een dusdanig goede stelling op dat Pieter zich genoodzaakt voelde te vluchten in eeuwig schaak. Helaas voor Bernard eindigt de partij dan in een gelijk spel.

 

Bernard beleeft als “herintreder” een verrassend goed seizoen en bezet inmiddels de vierde plaats van de ranglijst. Tom Visser was met zwart ingedeeld tegen Theo Wolthekker, die vorige week nog een fraaie overwinning boekte tegen een sterke tegenstander van Schaakclub Assen. Volgens de statistieken zou Tom deze partij moeten kunnen winnen (en dat deed hij uiteindelijk ook) maar beslist niet zonder slag of stoot. Theo staat bekend als een onberekenbare tactische speler. Ook Tom heeft dat deze avond moeten ervaren. Op een gegeven moment stond hij met de rug tegen de muur doordat Theo op de achterste rij van Tom een wegtrekschaak met zijn dame kon geven. De weggetrokken loper had Tom’s dame kunnen winnen maar gelukkig voor Tom en pech voor Theo speelde laatstgenoemde zijn loper naar een minder goed veld in een andere richting. Hierna kon Tom de partij vrij vlot naar zich toetrekken.

Johan Zwanepol had tegen Menno Keizer zijn avond niet en gaf in tijdnood onnodig een gewonnen stelling uit handen. Jan van Spijker speelde met wit zijn geliefde Koningsgambiet tegen Jan Pezy. Alle ballen werden op pion f7 van Pezy’s nog niet ontwikkelde koningsstelling gericht. Daarna was het snel met hem gedaan. Niet zo snel trouwens als de tussen Arend van der Burgh en Arnout Wegerif overeengekomen gentlemen’s remise.

Arend beging ik de opening een spelregelfout door een verkeerd stuk aan te raken, welke fout Arnout genereus door de vingers zag. Toen Arnout op zijn volgende zet met een verliezende zet mis greep, bood Arend hem hoffelijk remise aan.  Een aantal jaren geleden kreeg een lid van de club na twee zetten een telefoontje dat hij zojuist opa was geworden. Zijn sterkere tegenstander bood hem onmiddellijk remise aan, waarna opa kon vertrekken om zijn kleinkind te kunnen bewonderen. Dergelijke gebeurtenissen zijn tekenend voor de sfeer op de club.

Coos Boerma mocht tegen Jan Willem van der Kouwe zijn negende overwinning laten bijschrijven. Jannie Russchen, Henk Hamelink en Piet van Dam moesten het afleggen tegen hun wat meer ervaren tegenstanders Bob van Maanen, Kees Duisterwinkel en Cees Hageman. De andere nog niet genoemde partijen eindigden in remise.