Column Hindrik van der Spoel: ''IK DOE (BIJNA) GEEN VLIEG KWAAD''
21.Aug.2023
IK DOE (BIJNA) GEEN VLIEG KWAAD
Een paar fietsongevallen de afgelopen tijd in de gemeente. Ik heb het idee dat het tegenwoordig vaker voorkomt dat er fietsers bij een ongeluk betrokken zijn. Persoonlijk heb ik het niet zo op de automobilisten die bij een rotonde waar fietsers voorrang hebben denken: ik kan er nog mooi even voor langs. Als ik op zo’n zelfde moment denk: ik steek over, is het bam! Dan kan ik wel voorrang hebben maar als ik gewond op het asfalt lig heb ik daar niet zoveel aan. Om te voorkomen dat ik aangereden word bij een rotonde kijk ik of de automobilist vaart mindert als hij op de rotonde afrijdt.
In het verleden ben ik ook weleens op mijn fiets aangereden. Gelukkig liep ik nooit meer dan wat schaafwonden op. Er is ook een keer een fiets van mij gestolen. Het was na de uitvoering van een toneelstuk dat ik buiten op de plek kwam waar ik hem had neergezet maar hij was verdwenen. Het was ook niet zo dat het bij de uitvoering van het toneelspel hoorde of dat ik in een aflevering van Banana Split was beland. Ik stond er wel even raar van te kijken.
Dat laatste had ik afgelopen week ook. Ik was bezig met koken toen ik opeens een mug op het fornuis opmerkte. Nee, hij was niet op de fiets. Dat zou helemaal verbazingwekkend zijn geweest. Deze mug zag het mijns inziens niet meer zitten en had besloten uit het leven te stappen. Dat gevoel heb ik overigens bij alle muggen. Hoe vaak je ze ook afweert, ze komen telkens terug alsof ze smachtend wachten tot je de genadeklap uitdeelt. Maar dit terzijde. In plaats van dat deze mug hij de vlam vandaan ging liep hij er op af. Evengoed moedig en tegelijkertijd tragisch. Ik was er getuige van en besloot hem te redden. Met een luciferstokje wist ik hem bij de vlammetjes vandaan te krijgen maar kon niet voorkomen dat hij enigszins door het vuurtje geschampt werd. Ik legde het slachtoffer in de vensterbank en hoopte dat hij het overleefd had. Daarna heb ik hem niet meer gezien en ga er dan ook vanuit dat hij nu weer ergens rondvliegt.
Door de jaren heen ben ik milder geworden tegen insecten. Ik doe spreekwoordelijk tegenwoordig geen vlieg meer kwaad. Wespen begeleid ik bijvoorbeeld ook met zachte hand naar het open raam waardoor ze weer de vrije wereld in kunnen vliegen. Voor motvlinders doe ik hetzelfde.
Zoals bij alles is er wel een uitzondering. Ik heb mijn grenzen. Neefjes maken bij mij de uitzondering op de regel. Het prikken vind ik nog niet eens het ergste, dat is het irritante geluid dat ze maken wel. Vooral als ik net tegen de slaap aanhang. Dat moeten ze dan met de dood bekopen.
Het is ook eens voorgekomen dat een vogel het trappenhuis van de flat invloog en er niet weer uit kon komen. Ik besloot de voordeur en balkondeur van mijn appartement open te zetten zodat de vogel zo weer naar buiten kon vliegen. Op het moment dat de vogel de vrijheid tegemoet vloog sloeg mijn voordeur voor mijn neus dicht. Ik had het er echter graag voor over.
Hindrik vd Spoel
Een paar fietsongevallen de afgelopen tijd in de gemeente. Ik heb het idee dat het tegenwoordig vaker voorkomt dat er fietsers bij een ongeluk betrokken zijn. Persoonlijk heb ik het niet zo op de automobilisten die bij een rotonde waar fietsers voorrang hebben denken: ik kan er nog mooi even voor langs. Als ik op zo’n zelfde moment denk: ik steek over, is het bam! Dan kan ik wel voorrang hebben maar als ik gewond op het asfalt lig heb ik daar niet zoveel aan. Om te voorkomen dat ik aangereden word bij een rotonde kijk ik of de automobilist vaart mindert als hij op de rotonde afrijdt.
In het verleden ben ik ook weleens op mijn fiets aangereden. Gelukkig liep ik nooit meer dan wat schaafwonden op. Er is ook een keer een fiets van mij gestolen. Het was na de uitvoering van een toneelstuk dat ik buiten op de plek kwam waar ik hem had neergezet maar hij was verdwenen. Het was ook niet zo dat het bij de uitvoering van het toneelspel hoorde of dat ik in een aflevering van Banana Split was beland. Ik stond er wel even raar van te kijken.
Dat laatste had ik afgelopen week ook. Ik was bezig met koken toen ik opeens een mug op het fornuis opmerkte. Nee, hij was niet op de fiets. Dat zou helemaal verbazingwekkend zijn geweest. Deze mug zag het mijns inziens niet meer zitten en had besloten uit het leven te stappen. Dat gevoel heb ik overigens bij alle muggen. Hoe vaak je ze ook afweert, ze komen telkens terug alsof ze smachtend wachten tot je de genadeklap uitdeelt. Maar dit terzijde. In plaats van dat deze mug hij de vlam vandaan ging liep hij er op af. Evengoed moedig en tegelijkertijd tragisch. Ik was er getuige van en besloot hem te redden. Met een luciferstokje wist ik hem bij de vlammetjes vandaan te krijgen maar kon niet voorkomen dat hij enigszins door het vuurtje geschampt werd. Ik legde het slachtoffer in de vensterbank en hoopte dat hij het overleefd had. Daarna heb ik hem niet meer gezien en ga er dan ook vanuit dat hij nu weer ergens rondvliegt.
Door de jaren heen ben ik milder geworden tegen insecten. Ik doe spreekwoordelijk tegenwoordig geen vlieg meer kwaad. Wespen begeleid ik bijvoorbeeld ook met zachte hand naar het open raam waardoor ze weer de vrije wereld in kunnen vliegen. Voor motvlinders doe ik hetzelfde.
Zoals bij alles is er wel een uitzondering. Ik heb mijn grenzen. Neefjes maken bij mij de uitzondering op de regel. Het prikken vind ik nog niet eens het ergste, dat is het irritante geluid dat ze maken wel. Vooral als ik net tegen de slaap aanhang. Dat moeten ze dan met de dood bekopen.
Het is ook eens voorgekomen dat een vogel het trappenhuis van de flat invloog en er niet weer uit kon komen. Ik besloot de voordeur en balkondeur van mijn appartement open te zetten zodat de vogel zo weer naar buiten kon vliegen. Op het moment dat de vogel de vrijheid tegemoet vloog sloeg mijn voordeur voor mijn neus dicht. Ik had het er echter graag voor over.
Hindrik vd Spoel
 Resato Hydrogen Technology.png)
.gif)
.png)
