Column Margreet Medema: Ode aan juf Frida
24.Aug.2023
Ode aan juf Frida
Juf Frida was bijna 40 jaar juf in Roden. In 2019 is ze totaal onverwacht overleden. Ze wordt nog steeds door velen gemist. Ik schreef in de zomervakantie deze ode aan haar. Deze column is geplaatst met instemming van de familie.
Frida
Als ik in 2006 onze oudste dochter voor het eerst naar de basisschool breng maak ik kennis met Frida. Een vrolijke, zongebruinde, blonde kleuterjuf, het liefst gekleed in blauw. Juf Frida is een begrip en alle kinderen zijn gek op haar, zo ook mijn eigen dochter. Juf Frida is een heilige in haar ogen en ze aanbidt haar zoals alleen een kind dit kan. Frida en ik zijn beide kleuterjuffen en wij delen veel met elkaar. Hele projecten en draaiboeken wisselen we uit en we zeggen dan steeds tegen elkaar "gewoon zeggen dat je het zelf hebt bedacht!" Dan voelen we ons lekker slim en een tikkeltje ondeugend en we giechelen dan samen. Zo hebben we jaren plezier van en met elkaar.
Mijn oudste dochter zit maar liefst drie jaar bij Frida in de klas en als ze groep 2 nogmaals moet doen begroet Frida haar op de eerste schooldag met "ah daar is mijn Mazzeltje weer, wat een geluk heb ik dat ik jou nog een jaartje heb" Alle zenuwen van Leonie over het "ik ga als enige niet naar groep 3" zijn meteen verdwenen en mijn hart knalt bijna uit elkaar voor deze super fijne, zo goed gekozen, liefdevolle woorden. Zo als Frida zo is er maar 1 besluit ik op dat moment.
Zorgeloze en gezellige jaren volgen. Mijn jongste dochter gaat inmiddels ook naar school. Frida en ik helpen elkaar nog steeds en ook help ik vaak mee op school. Samen met andere ouders, die ook heel actief zijn, hebben we een hele gezellige club met elkaar. Ik herinner mij deze tijd als een tijd vol liefde, vrolijkheid en betrokkenheid.
In 2019, mijn jongste dochter zit inmiddels in groep 8, verandert echter alles. In haar eigen geliefde kleuterlokaal krijgt Frida een hersenbloeding en ze overlijdt in het ziekenhuis. Het hele dorp is in rouw. Iedereen is compleet in shock. Dit kan gewoon niet waar zijn. Maar het is wel waar en een verschrikkelijke tijd volgt. Op de dag van de begrafenis bewijzen we onze lieve juf Frida de laatste eer door met honderden mensen een erehaag te vormen langs de school. Als Frida voor de laatste keer langs haar geliefde Hoeksteen komt staan er aan weerskanten ongelooflijk veel ouders en kinderen en als de rouwauto passeert is het werkelijk doodstil. Het is het meest indrukwekkende moment wat ik ooit heb meegemaakt. In de weken na de begrafenis merk ik nogmaals de impact van Frida haar dood. Alle kinderen van school hebben een knuffeltje gekregen van juf Frida, "een knuffel van juf Frida" en als mijn 12-jarige dochter een slaapfeestje heeft met de klas hebben bijna alle meisjes het knuffeltje mee in hun slaapzak.
Frida en ik hadden elk een kleuter printerest pagina, we deelden hier veel op en hadden toegang tot elkaars pagina, en terwijl ik mijn pagina nog steeds aanvul in de loop der jaren blijft Frida haar pagina vanaf juni 2019 leeg.... Het laatste project wat we samen deden was "Familie" en met tranen in mijn ogen lees ik onze mailwisseling over dit thema terug. Frida was in het leven fulltime juf maar in haar hart fulltime moeder en echtgenote. Fulltime familievrouw. Apetrots op haar gezin. Ik denk terug aan de woorden van Frida die ze tegen Leonie zei "je bent mijn Mazzeltje". Lieve Frida jij was mijn Mazzeltje en ik zal je nooit vergeten.
Als ik in 2006 onze oudste dochter voor het eerst naar de basisschool breng maak ik kennis met Frida. Een vrolijke, zongebruinde, blonde kleuterjuf, het liefst gekleed in blauw. Juf Frida is een begrip en alle kinderen zijn gek op haar, zo ook mijn eigen dochter. Juf Frida is een heilige in haar ogen en ze aanbidt haar zoals alleen een kind dit kan. Frida en ik zijn beide kleuterjuffen en wij delen veel met elkaar. Hele projecten en draaiboeken wisselen we uit en we zeggen dan steeds tegen elkaar "gewoon zeggen dat je het zelf hebt bedacht!" Dan voelen we ons lekker slim en een tikkeltje ondeugend en we giechelen dan samen. Zo hebben we jaren plezier van en met elkaar.
Mijn oudste dochter zit maar liefst drie jaar bij Frida in de klas en als ze groep 2 nogmaals moet doen begroet Frida haar op de eerste schooldag met "ah daar is mijn Mazzeltje weer, wat een geluk heb ik dat ik jou nog een jaartje heb" Alle zenuwen van Leonie over het "ik ga als enige niet naar groep 3" zijn meteen verdwenen en mijn hart knalt bijna uit elkaar voor deze super fijne, zo goed gekozen, liefdevolle woorden. Zo als Frida zo is er maar 1 besluit ik op dat moment.
Zorgeloze en gezellige jaren volgen. Mijn jongste dochter gaat inmiddels ook naar school. Frida en ik helpen elkaar nog steeds en ook help ik vaak mee op school. Samen met andere ouders, die ook heel actief zijn, hebben we een hele gezellige club met elkaar. Ik herinner mij deze tijd als een tijd vol liefde, vrolijkheid en betrokkenheid.
In 2019, mijn jongste dochter zit inmiddels in groep 8, verandert echter alles. In haar eigen geliefde kleuterlokaal krijgt Frida een hersenbloeding en ze overlijdt in het ziekenhuis. Het hele dorp is in rouw. Iedereen is compleet in shock. Dit kan gewoon niet waar zijn. Maar het is wel waar en een verschrikkelijke tijd volgt. Op de dag van de begrafenis bewijzen we onze lieve juf Frida de laatste eer door met honderden mensen een erehaag te vormen langs de school. Als Frida voor de laatste keer langs haar geliefde Hoeksteen komt staan er aan weerskanten ongelooflijk veel ouders en kinderen en als de rouwauto passeert is het werkelijk doodstil. Het is het meest indrukwekkende moment wat ik ooit heb meegemaakt. In de weken na de begrafenis merk ik nogmaals de impact van Frida haar dood. Alle kinderen van school hebben een knuffeltje gekregen van juf Frida, "een knuffel van juf Frida" en als mijn 12-jarige dochter een slaapfeestje heeft met de klas hebben bijna alle meisjes het knuffeltje mee in hun slaapzak.
Frida en ik hadden elk een kleuter printerest pagina, we deelden hier veel op en hadden toegang tot elkaars pagina, en terwijl ik mijn pagina nog steeds aanvul in de loop der jaren blijft Frida haar pagina vanaf juni 2019 leeg.... Het laatste project wat we samen deden was "Familie" en met tranen in mijn ogen lees ik onze mailwisseling over dit thema terug. Frida was in het leven fulltime juf maar in haar hart fulltime moeder en echtgenote. Fulltime familievrouw. Apetrots op haar gezin. Ik denk terug aan de woorden van Frida die ze tegen Leonie zei "je bent mijn Mazzeltje". Lieve Frida jij was mijn Mazzeltje en ik zal je nooit vergeten.
Margreet Medema
.png)
 Resato Hydrogen Technology.png)
.gif)
