Column Margreet Medema: Britt
7.Oct.2023
BRITT
Op een zonnige dag in juni komt er een vrolijk meisje binnen gehuppeld. "Ik ben Britt" zegt ze en voor ik het weet is ze verdwenen in de poppenhoek. Binnen een mum van tijd hebben al onze babypoppen andere kleren aan en maant Britt ons tot stilte. "De baby's slapen"
Britt is een vrolijke humoristische kleuter die overal een oplossing voor heeft. Met Britt is het nooit saai, ze verzint originele dingen, is altijd vrolijk en super creatief. Tijdens onze kerstviering is Britt 'Maria' en mijn collega en ik zijn ontroerd als we zien hoe natuurlijk en liefdevol ze met het kindje Jezus omgaat. "Dat wordt later een moeder van een groot gezin" mompelt mijn collega.
Jaren later ben ik in het Martini ziekenhuis omdat bij mijn jongste dochter haar neus- en keelamandelen geknipt worden. De lieve verpleegster trekt meteen mijn aandacht. -Britt- lees ik op haar naamspeldje. We kijken elkaar tegelijk aan......"Britt!" "Juf Margreet!" klinkt het bijna gelijktijdig. We lachen allebei. "Hoe gaat het met je?" vraag ik nieuwsgierig. Britt vertelt me alles, ze is parttime kinderverpleegkundige en heeft zelf 4 kinderen. "Oh" verzucht ik uit de grond van mijn hart "ik wist dit! Ik wist het vanaf het moment dat je op school kwam!" Britt lacht en zegt "en toch ben ik vaak onzeker geweest hoor.... verpleegster...wie wil er nu nog in de zorg werken? Mensen verklaarden me voor gek. En toen bleek dat ik erg goed kon leren en hoge cijfers haalde verklaarde iedereen me weer voor gek omdat ik niet wilde doorleren voor arts, assistent of een ander specialisme. Ik wilde gewoon parttime verpleegster zijn op de kinderafdeling en zo snel mogelijk moeder worden van mijn eigen kinderen. Mijn kinderwens kenmerkte zich door de dubbel V, Vlug en Veel" lacht Britt als ze mij niet begrijpend ziet kijken. We lachen allebei hardop "En... is het gelukt?" vraag ik lachend. "Het is meer dan gelukt" knipoogt Britt. "Ik heb in de afgelopen 6 jaar 4 kinderen gekregen en ik ben er dolgelukkig mee" Ik moet enorm lachen om die vrolijke, optimistische en superlieve Britt. Wat een kanjer!
Als we 's avonds samen in het donker naar huis rijden denk ik ineens weer aan de spreuk waar ik al zolang ik me kan herinneren elke ouderavond mee afsluit:
-Het mooiste wat uw kind kan worden is zichzelf-
Margreet Medema
Op een zonnige dag in juni komt er een vrolijk meisje binnen gehuppeld. "Ik ben Britt" zegt ze en voor ik het weet is ze verdwenen in de poppenhoek. Binnen een mum van tijd hebben al onze babypoppen andere kleren aan en maant Britt ons tot stilte. "De baby's slapen"
Britt is een vrolijke humoristische kleuter die overal een oplossing voor heeft. Met Britt is het nooit saai, ze verzint originele dingen, is altijd vrolijk en super creatief. Tijdens onze kerstviering is Britt 'Maria' en mijn collega en ik zijn ontroerd als we zien hoe natuurlijk en liefdevol ze met het kindje Jezus omgaat. "Dat wordt later een moeder van een groot gezin" mompelt mijn collega.
Jaren later ben ik in het Martini ziekenhuis omdat bij mijn jongste dochter haar neus- en keelamandelen geknipt worden. De lieve verpleegster trekt meteen mijn aandacht. -Britt- lees ik op haar naamspeldje. We kijken elkaar tegelijk aan......"Britt!" "Juf Margreet!" klinkt het bijna gelijktijdig. We lachen allebei. "Hoe gaat het met je?" vraag ik nieuwsgierig. Britt vertelt me alles, ze is parttime kinderverpleegkundige en heeft zelf 4 kinderen. "Oh" verzucht ik uit de grond van mijn hart "ik wist dit! Ik wist het vanaf het moment dat je op school kwam!" Britt lacht en zegt "en toch ben ik vaak onzeker geweest hoor.... verpleegster...wie wil er nu nog in de zorg werken? Mensen verklaarden me voor gek. En toen bleek dat ik erg goed kon leren en hoge cijfers haalde verklaarde iedereen me weer voor gek omdat ik niet wilde doorleren voor arts, assistent of een ander specialisme. Ik wilde gewoon parttime verpleegster zijn op de kinderafdeling en zo snel mogelijk moeder worden van mijn eigen kinderen. Mijn kinderwens kenmerkte zich door de dubbel V, Vlug en Veel" lacht Britt als ze mij niet begrijpend ziet kijken. We lachen allebei hardop "En... is het gelukt?" vraag ik lachend. "Het is meer dan gelukt" knipoogt Britt. "Ik heb in de afgelopen 6 jaar 4 kinderen gekregen en ik ben er dolgelukkig mee" Ik moet enorm lachen om die vrolijke, optimistische en superlieve Britt. Wat een kanjer!
Als we 's avonds samen in het donker naar huis rijden denk ik ineens weer aan de spreuk waar ik al zolang ik me kan herinneren elke ouderavond mee afsluit:
-Het mooiste wat uw kind kan worden is zichzelf-
Margreet Medema