Na een paar weken rust wordt de competitie deze week dan eindelijk hervat. Waar vorige week de thuiswedstrijd tegen TLC nog kon worden uitgegumd vanwege winterse taferelen, staat er dit weekend een stralende zon ons op te wachten in Haulerwijk. In het verleden stond gedurende de winterstop een weekendje Ameland op het programma, maar na de glorieuze winst tijdens het Jan Bruin zaaltoernooi vorig jaar staat het ontvangstcomité niet meer op de wadden klaar om ons te verwelkomen. Jarenlange corruptie waar de FIFA nog een puntje aan kon zuigen stond Veenhuizen in de weg om de hoogste trede van het podium te beklimmen, maar na een rekenfoutje van de wedstrijdleiding moesten ze er toch aan geloven. Blijkbaar was dat genoeg reden om de prijsuitreiking te schrappen en vervolgens het hele toernooi maar op te doeken. Zo bleven deze winter de levers een hoop bespaard, maar moest er wel een alternatief gevonden worden om de zaalschoenen af te stoffen. Dat werd gevonden in de vorm van het Leekstergala en de Olé trofee. Door de twijfelachtige prestaties in het verleden werden de heren verwacht in het B-toernooi van het Leekstergala. Vol op de aanval werd het hele deelnemersveld overhoop gespeeld, waardoor de topscorerslijst blauw kleurde. Als klap op de vuurpijl werd tijdens een uitverkochte gala-avond ONB in de finale verslagen, waardoor de prijzenkast een broodnodige aanvulling heeft gekregen. Daarnaast werd Jesse Hilverda topscorer van het toernooi, Coen Schmidt speler van het toernooi en Jonathan Auwen winnaar met de minste balcontacten van het toernooi. Tijdens de finale-avond in Smilde stond het vizier wat minder op scherp. Door een reeks aan gelijke spelen en kamikazevoetbal werd er geen eremetaal, maar wél het publiek gewonnen. Na deze succesvolle zaalperiode was het zaak om de stijgende lijn op noppen vol te houden. Na een barre tocht van 5 minuten werd het gloednieuwe complex van Haulerwijk aanschouwd. De uitwedstrijden tegen de buren verliepen voor Veenhuizen vaak ontzettend moeizaam, maar na een hoop kunst en vliegwerk viel de score vaak positief uit. Een herhaling van zetten was ook deze middag niet ondenkbaar. Daarnaast was het de broederstrijd tussen Haulerwijkdoelman Marc van der Meulen en Veenhuizen verdediger Ruben van der Meulen.



Om 14:30 werd de competitie hervat. In de beginfase had voornamelijk Veenhuizen de bal en zakte Haulerwijk in, om vervolgens met lange halen in de omschakeling wat te kunnen uitrichten. Het eerste gevaar kwam van Veenhuizer zijde. Albert-jan Moest snelde over de linkerflank langs zijn tegenstander en trok vanaf de achterlijn voor op de inlopende Sjoert Giezen. Net voordat Giezen de bal het laatste zetje kon geven gleed een verdediger met een uiterste krachtinspanning de bal hoog over de achterlijn. Na een klein kwartier liet ook de thuisploeg zijn eerste kans noteren. Een voorzet werd door de Veenhuizer defensie niet lekker verwerkt, waardoor Robin Ekhart vanaf rand 16 een poging mocht wagen. Hij raakte de bal half, maar langs een hoop blauwe sokken belandde de bal plots in de voeten van Patrick Hilhorst. Van dichtbij wist hij doelman Jonathan Auwen echter niet te verschalken. Enkele minuten later brak in de omschakeling de rechtsback van Haulerwijk door en gaf de bal laag voor Ekhart, maar door een matige aanname wist Ruben van der Meulen het schot te blokken. Ook de rebound van Hilhorst vond het lijf van van der Meulen op zijn route. In de 20e minuut kreeg Veenhuizen een vrije bal op een meter of 30. De vergadering over wie de bal een hengst mocht geven was nog niet afgerond toen Brian Giezen besloot voor zijn kans te gaan. Doelman van der Meulen was verrast en zag de bal via de onderkant van de lat binnenzeilen, 0-1. Enkele minuten later ontsnapte de thuisploeg aan een grotere achterstand. Op aangeven van Danny Mulder passeerde Moes in de aanname zijn directe tegenstander en sneed de hoek van het strafschopgebied binnen. Zijn schot was hard zat, maar verdween boven het aluminium. Veenhuizen had de wedstrijd onder controle, maar kreeg toch op merkwaardige wijze een gelijkmaker om de oren. Vanuit een ingooi frommelden enkele Haulerwijkers zich door de mensenmassa, waarbij via een puntertje Roben Fokkens werd bereikt. Uit de draai wipte hij de bal over de net uitkomende Auwen via de onderkant van de lat binnen. Nadere bestudering leerde dat Fokkens dit kunststukje in buitenspelpositie vertoonde, maar de gelijkmaker stond op het scorebord. Na een dik half uur spelen maakte Robin Ekhart op het middenveld een overtreding op Sjoert Giezen. Waar Ekhart eerder in de wedstrijd al ontsnapte na natrappen besloot hij het dit keer nog wat bonter te maken. Schijnbaar moesten er onder de gordel enkele centimeters gecompenseerd worden, want hij besloot Giezen te trakteren op een onvervalste kopstoot. Op een gemiddelde woensdagmiddag levert dit een paar uur schoffelen op en kan je een VOG op je buik schrijven. Gezien zijn gedrag die middag valt niet uit te sluiten dat dat sowieso al een hopeloze zaak zou worden. Met -10 aan beide ogen en door de wimpers tegen de zon in kijkend zou je dit op de meest positieve manier nog uit kunnen leggen als een zeer agressieve poging om een potje te kunnen tongworstelen, maar helaas voor Ekhart, Giezen is al bezet. De scheidsrechter van dienst zag deze wanvertoning van dichtbij aan en besloot een gele kaart te geven. Zijn verklaring was dat hij hem niet vol genoeg raakte, oftewel hij gebruikte een waardeloze techniek. Schijnbaar moeten er botsplinters aan te pas komen, waardoor Giezen zijn toekomstige L’Oreal sponsorcontract in rook op kon zien gaan. De leidsman was van de generatie draai om de oren en zonder eten naar bed, dus die zal in een grijs verleden wel ergere dingen voorbij hebben zien komen. Gelukkig was zowel Veenhuizen als Haulerwijk het er mee eens dat dit een enkeltje kleedkamer had moeten opleveren. Des te frustrerender was het dat Veenhuizen kort hierna op achterstand kwam. Uitgerekend de nummer 8, na het akkefietje beter bekend als Robin E., schoot Haulerwijk op voorsprong. Een hoge voorzet kon niet goed worden weggewerkt, waardoor hij hem plots voor de voeten kreeg. Voor de derde keer deze middag vloog de bal via de onderkant van de lat tegen de touwen, 2-1. Met een grimmige sfeer zochten beide teams de kleedkamer op.



Na een kwartier stoom afblazen werd afgesproken de boel niet uit de klauwen te laten lopen, maar een tandje bij te schakelen om de 3 punten in de kofferbak te kunnen gooien. Koud uit de kleedkamer werd de stand alweer gelijkgetrokken. Moes werd de diepte ingestuurd en wist met vallen en opstaan de bal sterk bij zich te houden. Hulp in de vorm van S. Giezen was onderweg om het speeltuig over te nemen. Giezen stuurde zijn tegenstander het bos in door de bal verassend onder de voet door te halen en schoof met zijn rechterpoot de bal langs doelman van der Meulen, 2-2. Wat volgde was een periode waarin beide ploegen tot wat plaagstootjes kwamen, maar elkaar in evenwicht hielden. In het laatste kwart van de wedstrijd nam de spanning toe. Na een knappe aanval kreeg Haulerwijk in de persoon van Hilhorst de eerste grote kans om wederom op voorsprong te komen. Van dichtbij wist doelman Auwen met een fantastische redding de stand gelijk te houden. Aan de andere kant van de wei werd het klusje geklaard. Via B. Giezen gaf de inmiddels ingevallen Sam van der Leest de bal snel mee aan de doorgelopen Coen Schmidt. Het schot van Schmidt kon in eerste instantie nog gepareerd worden door sluitpost van der Meulen, maar op de doellijn was Moes er als de kippen bij om met z’n navel de voorsprong op het bord te zetten. Uit pure wanhoop werd de vlag nog ouderwets de lucht in geslingerd, maar daar was in de verste verte geen sprake van. Direct vanaf de aftrap mocht Auwen alweer in actie komen om een schot vanuit een lastige hoek te stoppen, om enkele minuten later als Flipper een vrije bal uit de hoek te duiken. Zijn concullega van der Meulen hield zijn ploeg in de wedstrijd door een harde poging van Jesse Hilverda van de knokkels te laten glijden. In een snelle uitbraak over de rechterflank wist van der Leest met een vroege voorzet de inlopende Moes net niet te bereiken, waardoor de spanning in de wedstrijd bleef. Om de pot over de streep te trekken werd de maat 50 van Jens de Jong aan het wapenarsenaal toegevoegd. Beide Jensen waren van de partij in Haulerwijk, maar gezien het feit dat elke keer dat er ‘Hands!’ werd geroepen resulteerde in een vrije trap tegen, zou een beetje coaching zomaar tot een pingel tegen kunnen leiden. Om dat risico niet te lopen werd de Jong naar voren gestuurd. Dat leverde uiteindelijk de bevrijdende treffer op. Een diepe bal ging richting de buitenspel staande de Jong, maar hij liet de bal slim lopen voor de meegelopen van der Leest. In zijn eenzame tocht richting succes omspeelde van der Leest de doelman en schoof de bal in het daarvoor bedoelde vakje, 2-4. Net als de eerste goal van Haulerwijk, bleek achteraf ook de laatste goal van Veenhuizen buitenspel te zijn, dus op dat gebied kunnen we elkaar de hand schudden. In de blessuretijd probeerde Haulerwijk via lange ballen nog wat te forceren, maar Auwen had de boel onder controle. Omdat ook van der Meulen zijn oud teamgenoot van der Leest van zijn 2e doelpunt afhield, werd met een 2-4 eindstand de douche aangezet.



In een wedstrijd die precies zo verliep als in het verleden, pakt Veenhuizen de volle buit. Het ging weer allemaal niet vanzelf, maar het eindresultaat mag er zijn. Haulerwijk maakte het de koploper knap lastig met veel strijd en beleving. Het was een wedstrijd die beide kanten op kon vallen, dus het publiek had niks te klagen. Als E. komende week de draadjes weer even aanelkaar soldeert en zijn ploeg niet te kort doet met dit soort fratsen heeft Haulerwijk een ploeg die het iedereen lastig kan maken. Komend weekend komt Waskemeer een bakje thee halen achter de Molen. Wederom een ploeg waar Veenhuizen het altijd knap lastig mee heeft, maar gezien de nederlaag in de openingsronde hebben de heren wat goed te maken.

Verslag vv Veenhuizen

 

~advertentie~