LGN: Streefbeeld Oosterduinen laat te weinig ruimte voor participatie
1.Feb.2024
Streefbeeld Oosterduinen laat te weinig ruimte voor participatie
Lijst Groen Noordenveld heeft woensdagavond als enige partij niet ingestemd met het raadsvoorstel voor het streefbeeld in de Oosterduinen. Een amendement, gesteund door Christenunie en D66 werd niet aangenomen.
Lijst Groen Noordenveld vindt het Streefbeeld voor de Oosterduinen weliswaar een sympathieke aanzet tot het benodigde transformatieplan, maar vindt ook dat het niet meer dan dat moet zijn. Het transformatieplan is de opzet voor de omgevingsplanwijziging. Het streefbeeld als zodanig is een visie, die niet door de raad hoeft te worden vastgesteld.
Lijst Groen Noordenveld vreest dat met vaststelling van zo’n visie de kaders in het streefbeeld als regels worden gezien. Het gaat ten koste van de flexibiliteit, creativiteit en vooral de inspraak van de eigenaren.
Het streefbeeld zoals dat door de gemeente Noordenveld is ontwikkeld heeft ter inzage gelegen. Naar aanleiding van de ingediende zienswijzen is het document dusdanig veranderd, dat gesteld kan worden dat belanghebbenden onvoldoende (tijdig) kennis hebben kunnen nemen van het resultaat. De eigenaren en belanghebbenden zijn daardoor niet voldoende geïnformeerd: er is veel onduidelijkheid nog over allerlei begrippen, zoals woonoppervlakten en kosten.
Bovendien veronderstelt dit streefbeeld al dat verevening wordt toegepast, terwijl nog steeds niet duidelijk is of dit in een pluriform gebied als de Oosterduinen überhaupt mogelijk en wenselijk is.
LGN mist een visie op de veranderaanpak. Met andere woorden: je kunt allerlei beelden nastreven, maar hoe bereik je die? Met als belangrijkste onderliggende vraag in dit geval: hoe krijg je de verschillende eigenaren-groepen op één lijn?
Lijst Groen Noordenveld stelt dat het transformatieproces alleen kans van slagen heeft als dit samen met de eigenaren wordt opgepakt. Alleen dan kan draagvlak gerealiseerd worden. Dit streefbeeld gaat helaas verder dan kaders stellen; er worden ook grenzen gesteld en al regels bepaald. Dit werkt beperkend en demotiverend voor de deelnemers aan het transformatieproces.
Door het streefbeeld vast te stellen wordt datgene wat voorligt helaas bestendigd, en worden de kaders wat LGN betreft al veel te veel ingevuld voor het stadium waarin we verkeren.
Lijst Groen Noordenveld heeft woensdagavond als enige partij niet ingestemd met het raadsvoorstel voor het streefbeeld in de Oosterduinen. Een amendement, gesteund door Christenunie en D66 werd niet aangenomen.
Lijst Groen Noordenveld vindt het Streefbeeld voor de Oosterduinen weliswaar een sympathieke aanzet tot het benodigde transformatieplan, maar vindt ook dat het niet meer dan dat moet zijn. Het transformatieplan is de opzet voor de omgevingsplanwijziging. Het streefbeeld als zodanig is een visie, die niet door de raad hoeft te worden vastgesteld.
Lijst Groen Noordenveld vreest dat met vaststelling van zo’n visie de kaders in het streefbeeld als regels worden gezien. Het gaat ten koste van de flexibiliteit, creativiteit en vooral de inspraak van de eigenaren.
Het streefbeeld zoals dat door de gemeente Noordenveld is ontwikkeld heeft ter inzage gelegen. Naar aanleiding van de ingediende zienswijzen is het document dusdanig veranderd, dat gesteld kan worden dat belanghebbenden onvoldoende (tijdig) kennis hebben kunnen nemen van het resultaat. De eigenaren en belanghebbenden zijn daardoor niet voldoende geïnformeerd: er is veel onduidelijkheid nog over allerlei begrippen, zoals woonoppervlakten en kosten.
Bovendien veronderstelt dit streefbeeld al dat verevening wordt toegepast, terwijl nog steeds niet duidelijk is of dit in een pluriform gebied als de Oosterduinen überhaupt mogelijk en wenselijk is.
LGN mist een visie op de veranderaanpak. Met andere woorden: je kunt allerlei beelden nastreven, maar hoe bereik je die? Met als belangrijkste onderliggende vraag in dit geval: hoe krijg je de verschillende eigenaren-groepen op één lijn?
Lijst Groen Noordenveld stelt dat het transformatieproces alleen kans van slagen heeft als dit samen met de eigenaren wordt opgepakt. Alleen dan kan draagvlak gerealiseerd worden. Dit streefbeeld gaat helaas verder dan kaders stellen; er worden ook grenzen gesteld en al regels bepaald. Dit werkt beperkend en demotiverend voor de deelnemers aan het transformatieproces.
Door het streefbeeld vast te stellen wordt datgene wat voorligt helaas bestendigd, en worden de kaders wat LGN betreft al veel te veel ingevuld voor het stadium waarin we verkeren.