Column Hindrik van der Spoel: '' 90’s MEMORIES''
15.Apr.2024
90’s MEMORIES
In februari van dit jaar keek ik terug op mijn ervaringen van de jaren 80.
Dit keer blik ik terug op de jaren 90.
Wat muziek betreft is het de tijd van Grunge (Amerikaanse gitaarrock) met Nirvana, Pearl Jam, Alice In Chains en Soundgarden. Ook House en Eurodance met onder andere 2 Unlimited zijn populair in dit decennium.
En laat ik Guns ’n Roses en Britpopacts als Oasis en Robbie Williams niet vergeten.
De jaren 90 vind ik persoonlijk ook een tijd waarin er ontelbare fantastische films in de bioscoop verschijnen. The Usual Suspects, Heat, The Shawshank Redemption, Jurassic Park, The Negotiator en Basic Instinct van Paul Verhoeven om maar eens wat te noemen. Ik heb in die tijd dan ook heel wat uren in een bioscoopstoel doorgebracht en heb de meeste van deze films inmiddels op dvd.
Na grondig onderwijs te hebben genoten op het Nienoord College in Leek en wel op de afdeling Havo rondde ik het in 1989 met goed gevolg af en dus een diploma. Het onderwijzend personeel vond mij in de leeftijd van 21 jaar toch enigszins bejaard om nog aan het VWO te beginnen. Dus deed ik drie vakken op het Noordelijk Avond College waarna ik alleen voor Nederlands slaagde.
In 1992 ging ik als avondreceptionist werken in woon- en zorgcentrum De Hoprank, zoals het destijds nog heette, en in tegenstelling tot het kortste dienstverband bij Brabantia in 1989, zo’n 20 minuten, heb ik het hier heel wat langer volgehouden. Bijna 14 jaar, tot 2006. Misschien omdat het hier ging om werken met mensen in plaats van met machines.
De bewoners sprak ik altijd met U aan en omdat dit er zo ingebakken zat kon het gebeuren dat ik ook kleuters zo aansprak. Avonddiensten draaide ik in De Hoprank tot 1996. Daarna werden het dagdiensten.
Over het algemeen heb ik er altijd met plezier gewerkt. Ik heb een bepaalde klik met senioren. Ook in 2024 werk ik nog met deze doelgroep, nu als vrijwilliger bij ouderenopvang ’t Roderhart.
Wat mij het meest is bijgebleven en waar ik ook het meeste plezier aan beleefd heb was het maken van videodrama. Nadat ik in 1994 een amateurfilm op RTV Drenthe had gezien zag ik voor mezelf een nieuwe uitdaging. Zelf videodrama maken. De eerste die zich afspeelde op de christelijke mavo De Boskamp was gelijk een schot in de roos en werd in juli 1996 uitgezonden in het Veronica tv programma TREXX met Floortje Dessing. Tussen 1996 en 2000 heb ik in totaal vijf videodrama’s geschreven en geproduceerd. Sacre Cochon, Badgirl & Badman in seks, geweld en sensatie, Get A Life, Happy?! en Prooi.
In 1997 figureerde ik in een commercial van Hans Anders als een soort van Indiana Jones, archeoloog, dus. Helaas is het bij deze ene keer gebleven maar leuk om een keer meegemaakt te hebben. Ik zou het overigens toejuichen als er nog een vervolg op het spotje zou komen waarin ik opnieuw de archeoloog vertolk. Als Harrison Ford op zijn 80 ste nog in een nieuwe Indiana Jones film kan schitteren moet ik dat op mijn 55 ste toch ook kunnen in een nieuwe commercial.
Hindrik v/d Spoel
In februari van dit jaar keek ik terug op mijn ervaringen van de jaren 80.
Dit keer blik ik terug op de jaren 90.
Wat muziek betreft is het de tijd van Grunge (Amerikaanse gitaarrock) met Nirvana, Pearl Jam, Alice In Chains en Soundgarden. Ook House en Eurodance met onder andere 2 Unlimited zijn populair in dit decennium.
En laat ik Guns ’n Roses en Britpopacts als Oasis en Robbie Williams niet vergeten.
De jaren 90 vind ik persoonlijk ook een tijd waarin er ontelbare fantastische films in de bioscoop verschijnen. The Usual Suspects, Heat, The Shawshank Redemption, Jurassic Park, The Negotiator en Basic Instinct van Paul Verhoeven om maar eens wat te noemen. Ik heb in die tijd dan ook heel wat uren in een bioscoopstoel doorgebracht en heb de meeste van deze films inmiddels op dvd.
Na grondig onderwijs te hebben genoten op het Nienoord College in Leek en wel op de afdeling Havo rondde ik het in 1989 met goed gevolg af en dus een diploma. Het onderwijzend personeel vond mij in de leeftijd van 21 jaar toch enigszins bejaard om nog aan het VWO te beginnen. Dus deed ik drie vakken op het Noordelijk Avond College waarna ik alleen voor Nederlands slaagde.
In 1992 ging ik als avondreceptionist werken in woon- en zorgcentrum De Hoprank, zoals het destijds nog heette, en in tegenstelling tot het kortste dienstverband bij Brabantia in 1989, zo’n 20 minuten, heb ik het hier heel wat langer volgehouden. Bijna 14 jaar, tot 2006. Misschien omdat het hier ging om werken met mensen in plaats van met machines.
De bewoners sprak ik altijd met U aan en omdat dit er zo ingebakken zat kon het gebeuren dat ik ook kleuters zo aansprak. Avonddiensten draaide ik in De Hoprank tot 1996. Daarna werden het dagdiensten.
Over het algemeen heb ik er altijd met plezier gewerkt. Ik heb een bepaalde klik met senioren. Ook in 2024 werk ik nog met deze doelgroep, nu als vrijwilliger bij ouderenopvang ’t Roderhart.
Wat mij het meest is bijgebleven en waar ik ook het meeste plezier aan beleefd heb was het maken van videodrama. Nadat ik in 1994 een amateurfilm op RTV Drenthe had gezien zag ik voor mezelf een nieuwe uitdaging. Zelf videodrama maken. De eerste die zich afspeelde op de christelijke mavo De Boskamp was gelijk een schot in de roos en werd in juli 1996 uitgezonden in het Veronica tv programma TREXX met Floortje Dessing. Tussen 1996 en 2000 heb ik in totaal vijf videodrama’s geschreven en geproduceerd. Sacre Cochon, Badgirl & Badman in seks, geweld en sensatie, Get A Life, Happy?! en Prooi.
In 1997 figureerde ik in een commercial van Hans Anders als een soort van Indiana Jones, archeoloog, dus. Helaas is het bij deze ene keer gebleven maar leuk om een keer meegemaakt te hebben. Ik zou het overigens toejuichen als er nog een vervolg op het spotje zou komen waarin ik opnieuw de archeoloog vertolk. Als Harrison Ford op zijn 80 ste nog in een nieuwe Indiana Jones film kan schitteren moet ik dat op mijn 55 ste toch ook kunnen in een nieuwe commercial.
Hindrik v/d Spoel
.gif)
 Resato Hydrogen Technology.png)
.jpg)
.png)
