Column Hindrik van der Spoel: ''ODE AAN HET PANNEKOEKSCHIP''
16.Sep.2024
ODE AAN HET PANNEKOEKSCHIP
Ik pak de draad weer op en ik hoop dit keer permanent. Mensen die mij goed kennen weten dat als ik in Groningen ben ik regelmatig een bezoek aan het Pannenkoekschip breng. Dit jaar ligt dat toch iets anders en de reden daarvoor mag bij iedereen die mijn stukjes leest bekend zijn. Onlangs heb ik de stoute schoenen aangetrokken en het schip weer eens met een bezoekje vereerd. Dat beviel zo goed dat ik 4 dagen later er alweer zat. Ik bezoek het schip denk ik al zo’n 25 jaar. Het is ergens eind jaren 90 begonnen en duurt tot de dag van vandaag voort. Waarom ik zo’n goeie connectie met dit etablissement heb? De reden die ik daarvoor heb is kristalhelder. Het voelt als thuiskomen. Ik kom er binnen en wordt hartelijk begroet door de medewerkers. Om de tijd nuttig en plezierig door te komen voor de pannenkoek voor mijn neus staat lees ik het Dagblad van het Noorden en voor ik het weet staat mijn bestelling op tafel. Het zal er ook mee te maken hebben dat ik bijna altijd de eerste gast ben. Het schip opent om 12.00 uur, ik sta om 11.55 voor de deur om er zeker van te zijn dat ik een van de eersten zo niet de allereerste ben. Sinds 1 februari van dit jaar loop ik overigens naar de Oosterkade in plaats van naar het Schuitendiep. Aan de Oosterkade ligt een schip dat aanzienlijk groter is dan dat aan het Schuitendiep. Persoonlijk vond ik dat laatste schip dat kleiner was toch fijner, knusser, meer charmant. Maar dat is dan ook het enige. De service en vriendelijkheid van de medewerkers zijn gebleven en de pannenkoeken zijn nog altijd verrukkelijk. De keuze aan pannenkoeken is reuze en eindeloos. Toch ga ik eigenlijk altijd voor hetzelfde recept en dat is een spekpannenkoek. In het verleden heb ik appelpannenkoeken en kaaspannenkoeken gegeten en die bevielen ook prima. Tegenwoordig ga ik dus voor een spekpannenkoek. Met standaard een drankje erbij om het af te ronden met een dessertje. 2 bolletjes roomijs zonder slagroom. Door de jaren heen ben ik een vertrouwd gezicht geworden voor de werknemers en dat schept best wel een band. Zoals ik al zei het geeft mij een gevoel van thuiskomen en dat is heel fijn. Het persoonlijke record bezoekjes aan het pannenkoekschip brengen stamt uit 2010. Niet minder dan 29 keer heb ik destijds het schip met een bezoekje vereerd. Dat ga ik dit jaar, met tot nu toe slechts 6 keer, denk ik niet redden. Al is het jaar natuurlijk nog niet om. Als het uit bovenstaande nog niet duidelijk is geworden dan bij deze: een bezoek aan het pannenkoekschip is een fijne en heerlijke ervaring. Pannenkoeken waar je de vingers bij aflikt, goede service en vriendelijke medewerkers. Van dit stukje schrijven krijg ik gewoon trek. Ik denk dat ik zeer binnenkort weer een bezoek ga brengen.
Hindrik v/d Spoel
Ik pak de draad weer op en ik hoop dit keer permanent. Mensen die mij goed kennen weten dat als ik in Groningen ben ik regelmatig een bezoek aan het Pannenkoekschip breng. Dit jaar ligt dat toch iets anders en de reden daarvoor mag bij iedereen die mijn stukjes leest bekend zijn. Onlangs heb ik de stoute schoenen aangetrokken en het schip weer eens met een bezoekje vereerd. Dat beviel zo goed dat ik 4 dagen later er alweer zat. Ik bezoek het schip denk ik al zo’n 25 jaar. Het is ergens eind jaren 90 begonnen en duurt tot de dag van vandaag voort. Waarom ik zo’n goeie connectie met dit etablissement heb? De reden die ik daarvoor heb is kristalhelder. Het voelt als thuiskomen. Ik kom er binnen en wordt hartelijk begroet door de medewerkers. Om de tijd nuttig en plezierig door te komen voor de pannenkoek voor mijn neus staat lees ik het Dagblad van het Noorden en voor ik het weet staat mijn bestelling op tafel. Het zal er ook mee te maken hebben dat ik bijna altijd de eerste gast ben. Het schip opent om 12.00 uur, ik sta om 11.55 voor de deur om er zeker van te zijn dat ik een van de eersten zo niet de allereerste ben. Sinds 1 februari van dit jaar loop ik overigens naar de Oosterkade in plaats van naar het Schuitendiep. Aan de Oosterkade ligt een schip dat aanzienlijk groter is dan dat aan het Schuitendiep. Persoonlijk vond ik dat laatste schip dat kleiner was toch fijner, knusser, meer charmant. Maar dat is dan ook het enige. De service en vriendelijkheid van de medewerkers zijn gebleven en de pannenkoeken zijn nog altijd verrukkelijk. De keuze aan pannenkoeken is reuze en eindeloos. Toch ga ik eigenlijk altijd voor hetzelfde recept en dat is een spekpannenkoek. In het verleden heb ik appelpannenkoeken en kaaspannenkoeken gegeten en die bevielen ook prima. Tegenwoordig ga ik dus voor een spekpannenkoek. Met standaard een drankje erbij om het af te ronden met een dessertje. 2 bolletjes roomijs zonder slagroom. Door de jaren heen ben ik een vertrouwd gezicht geworden voor de werknemers en dat schept best wel een band. Zoals ik al zei het geeft mij een gevoel van thuiskomen en dat is heel fijn. Het persoonlijke record bezoekjes aan het pannenkoekschip brengen stamt uit 2010. Niet minder dan 29 keer heb ik destijds het schip met een bezoekje vereerd. Dat ga ik dit jaar, met tot nu toe slechts 6 keer, denk ik niet redden. Al is het jaar natuurlijk nog niet om. Als het uit bovenstaande nog niet duidelijk is geworden dan bij deze: een bezoek aan het pannenkoekschip is een fijne en heerlijke ervaring. Pannenkoeken waar je de vingers bij aflikt, goede service en vriendelijke medewerkers. Van dit stukje schrijven krijg ik gewoon trek. Ik denk dat ik zeer binnenkort weer een bezoek ga brengen.
Hindrik v/d Spoel
 Resato Hydrogen Technology.png)
.gif)
.png)
