Column Hindrik van der Spoel: ''ARE YOU BEING SERVED?''
28.Oct.2024
“ARE YOU BEING SERVED?”
Ik zit sinds een poosje beter in mijn vel en maak daarom weer regelmatig tripjes naar de stad Groningen. De ene keer met de bus, een andere keer op de fiets. Een paar weken geleden bracht ik een bezoek aan Certe aan het Damsterdiep voor een oogcontrole in verband met mijn diabetes. Eerder kon dit in Roden maar nu niet meer. Ik liep het gebouw binnen en liep verder en verder maar vond niet mijn plek van bestemming. Daarop vroeg ik iemand waar ik moest zijn waarna zij mij mededeelde dat waar ik mij bevond ik eigenlijk niet mocht zijn, alleen personeel had hier toegang toe. Het gaf mij aan dat waar voor anderen de deuren gesloten blijven ze voor mij opengaan. Op het station in Groningen was voorheen een Ako boekhandel gevestigd en daarvoor een van Bruna. Nu is er nog slechts een kiosk. Jammer. Ik mocht altijd graag als ik op het station aankwam even door de verschillende tijdschriften bladeren, nieuwsgierig als ik nog altijd ben. Als ik in de stad ben ga ik voor de inwendige mens niet alleen naar het Pannenkoekschip, ook wel naar de Burger King. Er zit een vestiging bij het station en een in de buurt van de Grote Markt. Aangezien het laatst bij die vlakbij de Grote Markt, “er zijn nog 12 wachtenden voor u,” nogal druk was ging ik naar die bij het station. Tegenwoordig wordt je daar in het Engels bediend. “ARE YOU BEING SERVED?” zeg maar. Dat was de titel van een Engelse comedyserie uit de jaren 70 wat vertaald in het Nederlands “Wordt u al geholpen?” betekend. “MR. HUMPHRIES, ARE YOU FREE?” was een veel gebezigde uitspraak in die serie, dit overigens geheel terzijde. Ik werd dus geacht mijn bestelling in het Engels te doen. Voor mij overigens geen probleem. In de jaren 80 en 90 diverse keren met vakantie naar Londen geweest. Op de middelbare school had ik daarnaast het feestpakket met naast aardrijkskunde en geschiedenis, Nederlands, Duits, Frans en Engels waarvan het Engels mijn favoriet was. Ik bestelde dus een Big King XXL en een Banana Milkshake. Even later gaf de serveerster aan dat mijn bestelling klaar was: “Banana Milkshake and Whopper.” Ik zei dat ik een Big King XXL had besteld en geen Whopper. Ze zei dat ze zich had vergist en ik kan me dat wel voorstellen, dat ze in de war raakte van mijn onweerstaanbare persoonlijkheid. Op de fiets terug naar huis ging ik over de museumbrug en daar zie ik vaak daklozen. Met een bord en daarop de tekst dat ze behoefte hebben aan geld voor eten en drinken of een slaapplek. Dit keer zat er een dakloze met dezelfde tekst maar dan in het Engels. Aangezien ik tegenwoordig altijd mijn uitgaven pin vroeg ik hem of hij mogelijk een pinmachine bij zich had. Hij keek me aan alsof hij water zag branden …
Ik zit sinds een poosje beter in mijn vel en maak daarom weer regelmatig tripjes naar de stad Groningen. De ene keer met de bus, een andere keer op de fiets. Een paar weken geleden bracht ik een bezoek aan Certe aan het Damsterdiep voor een oogcontrole in verband met mijn diabetes. Eerder kon dit in Roden maar nu niet meer. Ik liep het gebouw binnen en liep verder en verder maar vond niet mijn plek van bestemming. Daarop vroeg ik iemand waar ik moest zijn waarna zij mij mededeelde dat waar ik mij bevond ik eigenlijk niet mocht zijn, alleen personeel had hier toegang toe. Het gaf mij aan dat waar voor anderen de deuren gesloten blijven ze voor mij opengaan. Op het station in Groningen was voorheen een Ako boekhandel gevestigd en daarvoor een van Bruna. Nu is er nog slechts een kiosk. Jammer. Ik mocht altijd graag als ik op het station aankwam even door de verschillende tijdschriften bladeren, nieuwsgierig als ik nog altijd ben. Als ik in de stad ben ga ik voor de inwendige mens niet alleen naar het Pannenkoekschip, ook wel naar de Burger King. Er zit een vestiging bij het station en een in de buurt van de Grote Markt. Aangezien het laatst bij die vlakbij de Grote Markt, “er zijn nog 12 wachtenden voor u,” nogal druk was ging ik naar die bij het station. Tegenwoordig wordt je daar in het Engels bediend. “ARE YOU BEING SERVED?” zeg maar. Dat was de titel van een Engelse comedyserie uit de jaren 70 wat vertaald in het Nederlands “Wordt u al geholpen?” betekend. “MR. HUMPHRIES, ARE YOU FREE?” was een veel gebezigde uitspraak in die serie, dit overigens geheel terzijde. Ik werd dus geacht mijn bestelling in het Engels te doen. Voor mij overigens geen probleem. In de jaren 80 en 90 diverse keren met vakantie naar Londen geweest. Op de middelbare school had ik daarnaast het feestpakket met naast aardrijkskunde en geschiedenis, Nederlands, Duits, Frans en Engels waarvan het Engels mijn favoriet was. Ik bestelde dus een Big King XXL en een Banana Milkshake. Even later gaf de serveerster aan dat mijn bestelling klaar was: “Banana Milkshake and Whopper.” Ik zei dat ik een Big King XXL had besteld en geen Whopper. Ze zei dat ze zich had vergist en ik kan me dat wel voorstellen, dat ze in de war raakte van mijn onweerstaanbare persoonlijkheid. Op de fiets terug naar huis ging ik over de museumbrug en daar zie ik vaak daklozen. Met een bord en daarop de tekst dat ze behoefte hebben aan geld voor eten en drinken of een slaapplek. Dit keer zat er een dakloze met dezelfde tekst maar dan in het Engels. Aangezien ik tegenwoordig altijd mijn uitgaven pin vroeg ik hem of hij mogelijk een pinmachine bij zich had. Hij keek me aan alsof hij water zag branden …
.gif)
.png)
 Resato Hydrogen Technology.png)
