Op de koffie bij Geert Schokker: ‘Ik leef nu per dag’
In zijn woning in Roden schuiven we aan bij Geert Schokker. Eén van de grondleggers van DitIsRoden, de man die tientallen jaren lang het digitale nieuwssite van Roden vormgaf, blikt terug op zijn leven, werk en strijd tegen kanker. Een gesprek vol nuchterheid, warmte en veerkracht.
Geert werd zestig jaar geleden geboren in Rotterdam, maar verhuisde als baby naar Roden. Samen met zijn vrouw Marieka, met wie hij al dertig jaar samen is, woont hij aan de Ceintuurbaan Noord, waar ook hun hondje Dribbel deel uitmaakt van het huishouden.
Marieka leerde hij ooit kennen in het zwembad. “Zij werkte toen bij de Nieuwe Weme supermarkt, en ik vond haar meteen leuk,” vertelt Geert. “Dus ging ik elke dag boodschappen doen. Niet omdat ik zoveel nodig had, maar gewoon voor haar.” De aanpak werkte: ze zijn inmiddels 30 jaar samen.
Na de LTS, waar hij een opleiding volgde tot timmerman en elektrotechniek, deed Geert er acht jaar over om zijn diploma te halen. “Dat was toen handig, want dan hoefde ik nog niet in dienst.” Maar uiteindelijk moest hij toch. “Ik vond het vreselijk... maar achteraf was het misschien wel de mooiste tijd van mijn leven.”
Daarna werkte hij negentien jaar lang bij Interprint, tot het bedrijf failliet ging. Rond die tijd zat Geert ziek thuis met overbelaste spieren. “Toen ben ik me gaan verdiepen in webdesign.” Hij richtte zijn eigen bedrijfje op "Be-Made en bouwde websites voor anderen.
In 2010 kwam Geert in contact met René en Erik Douwes. Zij wilden iets opzetten om lokaal nieuws te delen: DitIsRoden. “Ik heb de hele site gebouwd. Gewoon hier, aan de keukentafel.” Op 16 september 2010 verscheen het allereerste bericht. In 2015 werd de website overgenomen door Wia Oldersma, maar bleef hij betrokken bij de techniek en advertenties en banners maken. Tot vorig jaar Stefan Wendel de site overnam, kwam tegelijk voor hem het definitieve besluit om echt te moeten stoppen.
In 2020 werd bij Geert darmkanker vastgesteld. Een reeks operaties volgde, met complicaties. Daarna kwam het besef: de kanker is niet meer te genezen. “Sinds 2023 zit ik in het palliatieve traject. Elke twee weken chemo. Dat hakt erin.”
Psychische hulp vond hij bij het Behouden Huys in Haren. “Daar heb ik nog steeds veel aan, vooral het contact met lotgenoten. Eén woord is genoeg, je begrijpt elkaar.”
Zijn laptop raakt hij nauwelijks meer aan. In plaats daarvan bouwt hij nu huizen. Miniatuurhuisjes, tot in detail nagebouwd van hout en gips. “Afleiding,” zegt hij. “En het is prachtig om te zien. Mijn eigen dorpje staat al een jaar te pronken in huis. Deze zal ook blijven staan tot er ruimte gemaakt moet worden voor mijn ziektebed."
“Ik kijk niet meer vooruit,” zegt Geert nuchter. “Ik leef per dag. En ik ben blij met Marieka. Ze zorgt goed voor me. Moeilijk is het soms wel, vooral door de bijwerkingen van de chemo". Maar wandelen doet hij nog steeds, al heeft hij de Vierdaagse van Nijmegen na elf keer moeten opgeven. Hij loopt nu dagelijks 2x een uurtje.
“Zolang ik nog thuis kan blijven, wil ik dat ook,” besluit Geert. “En als ik anderen één ding mag aanraden: zoek lotgenoten. Praten helpt. Echt. En maak je hoofd leeg door het vinden van een hobby, zoals ik in mijn huisjes heb gevonden."
Credits Coby van Zanten
