‘We noemden ons de groep van vijf’, zegt Finn van der Wal op het schoolplein van Het Valkhof in Roden. We waren onafscheidelijk.' Samen met Daan Venekamp is hij, tien jaar na de ramp, voor even terug op de basisschool, schrijft RTVNoord.

 

 

Dat de vijf optrokken als één blok blijkt ook uit de advertentie die de jongens na het overlijden van het gezin Van der Linde in de krant zetten.

 

 

 

 

Tien jaar later lopen Daan en Finn de school, waar ze zoveel herinneringen aan hebben, weer in. ‘Dat is lang geleden’, zegt Daan, voordat ze voet over de drempel zetten.

Het lokaal waar ze als groep 8 les in hadden wordt tegenwoordig niet meer als leslokaal gebruikt, maar als multifunctionele ruimte. Er liggen attributen van de musical van de huidige groep 8, die een week geleden is opgevoerd. Een eindmusical, net als de groep 8 van tien jaar geleden die vlak voor de ramp op het toneel had gebracht.

Op de dag dat MH17 naar beneden gehaald werd, waren zowel Finn als Daan met hun ouders op vakantie. Finn: ‘Wij waren op rondreis in Thailand, in een busje op weg naar een plek die het gezin Van der Linde ons had getipt. Toevallig op de dag dat we daar aankwamen kregen we het bericht dat het vliegtuig was neergestort, en dat Mark er in zat. In het begin geloofde ik het niet, hoe groot is de kans dat zoiets gebeurt? Het was een enorme aanslag eigenlijk. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Ik wist in eerste instantie ook niet hoe ik er mee om moest gaan.’

‘Ik kan me die dag ook nog heel goed herinneren’, zegt Daan. 'We waren met mijn ouders op vakantie in Frankrijk en toen hoorden we dat een vliegtuig was neergestort, maar de alarmbellen gingen toen nog niet meteen rinkelen. We hoorden pas de volgende dag van de moeder van Jessie dat het gezin van Mark in het toestel zat. Het was een enorme klap. Dit kon toch niet zo zijn? Ik kreeg een heel bizar gevoel dat ik daarna nooit meer heb gehad.’

 

Hij vervolgt: ‘Dan kom je terug in Nederland en dan spreek je af met elkaar, en dan ben je ineens met z’n vieren. Dan komt het besef wel binnen: hij is er echt niet meer. Dat is heel raar.’

Buiten op het schoolplein staat een boom die tien jaar geleden door de jongens ter nagedachtenis is geplant. ‘Het is een Lindeboom’, legt Daan uit. ‘Het gezin heette Van der Linde, vandaar.’

Tien jaar geleden was een klein boompje, maar inmiddels is de linde een meter of zes hoog. Ook beide jongens zijn gegroeid, het zijn inmiddels mannen die beide studeren aan de Hanzehogeschool. Hoe is het tien jaar na de ramp? Denken ze er nog veel aan terug?

 

‘Ik ben er niet op dagelijkse basis mee bezig’, zegt Finn. 'Op zo’n dag als vandaag denk je eraan terug, en op de verjaardag van Mark. We hebben allemaal een knuffel van hem op onze kamer staan, die zie je wel eens staan en dat roept dan een herinnering op. Maar het is tien jaar geleden, op een gegeven moment slijt het ook wel weer. Ik heb het geaccepteerd en grotendeels emotioneel verwerkt. Nu kan ik er wel weer mee door in het leven.’

‘Ik denk dat het op latere leeftijd wel meer impact op me heeft gehad dan in groep 8’, zegt Daan. ‘Als je wat ouder bent ga je meer beseffen wat er eigenlijk gebeurd is. Maar ik heb het een plek gegeven, ik kan er wel mee omgaan. Ik zal hem altijd blijven herinneren.’

Foto© Danny Rutjes