In Roderesch werd op 4 mei stilgestaan bij de slachtoffers van oorlog en geweld – een ingetogen, indrukwekkende herdenking die velen diep raakte.

De avond begon om 19.15 uur in het dorpshuis Rashuys, waar inwoners van jong tot oud zich verzamelden. De zaal was gevuld met een serene stilte. Om 19.15 uur begon de officiële samenkomst, begeleid door de warme klanken van Muziekvereniging Noordenveld en de stemmen van het koor RASzingers. De toespraak van o.a. Trijntje Reijntjes die volgde bracht het verleden dichtbij en herinnerde iedereen aan het belang van herdenken in vrijheid.

Rond 19.45 uur vertrok de stoet gezamenlijk naar het monument. De overgang van het dorpshuis naar de buitenlucht, naar het tastbare symbool van herinnering, voelde bijna plechtig. Klokslag 19.59 uur klonk de Last Post. De twee minuten stilte die volgden, waren werkelijk stil – een moment waarin alleen het ruisen van de wind te horen was en iedereen naar binnen keerde.

Na het Wilhelmus werd bij het monument gesproken en werden bloemen gelegd. Jongeren, ouderen, nabestaanden – allemaal stonden ze stil bij het onzegbare. Daarna keerde men terug naar het Rashuys voor een kop koffie, warme woorden en gedeelde herinneringen.

De herdenking in Roderesch was meer dan een ritueel. Het was een moment van verbondenheid, van herdenken met het hart.

Credits Francien Zuidema & Coby van Zanten