Schaken: Een vreugdekreet klinkt in de zesde ronde

Een vreugdekreet klinkt in de zesde ronde

Schaken heeft een imago van peinzende spelers die zonder veel woorden hun zetten doen. Maar ook schakers kunnen hun emoties uiten na een onverwachte overwinning in een moeilijke partij. In de interne competitie speelde Harry Endema tegen Johan de Groot, een nieuw clublid. Harry kwam met zware stukken op de zwarte koning af maar maakte een fout waardoor Johan door een tussenschaak twee witte pionnen kon veroveren en zo de partij won. Nadat Johan eerst rustig felicitaties in ontvangst had genomen, klonk later alsnog een zeer luid ‘Jieehaa!’.

Aan ander borden werd ook zwaar gestreden. Er was maar één remise, die tussen Menno Keizer en Dick Dalmolen. Dick kreeg een cruciaal voordeel van een paard tegen een pion in een middenspel met ongelijke lopers en dacht gewonnen te staan. Toen hij echter zijn paard verloor door een ondoordachte manoeuvre, stond hij plots een pion achter en even later zelfs twee. Door oplettend verdedigen met zijn loper wist Dick nog net de pionnenopstoot van Menno op te vangen, waarna remise overbleef.

Johan Zwanepol verloor van Theo Wolthekker nadat die hem verhinderde te rokeren, waarna wit zijn h-toren niet meer in het spel kon krijgen. Theo, die nooit veel om materiaalachterstand geeft, zag daarop kans een toren te ruilen voor de enige dreigende loper van wit, waarna Theo’ s overgebleven loper de sterkste dreiging vormde. Nadat Theo er meer stukken bij wist te halen, kon Johan de druk niet langer weerstaan en moest hij opgeven.