Drenthe 200, waar de strijd pas op het eind wordt beslist

Drenthe 200, waar de strijd pas op het eind wordt beslist

December. Drenthe. Zand, bos, kou in de vingers. En toch staan ze er weer. Duizend tweehonderd mountainbikers aan de start van de Drenthe 200. Honderd of tweehonderd kilometer. Kiezen is al winnen, uitrijden is nog iets anders.

Vooraan is het drukker dan ooit. Zes man samen, schouder aan schouder, wiel aan wiel. Dat zie je niet vaak op deze afstand. Geen solo, geen lange ontsnapping, maar rekenen, kijken, wachten. Tot het moment daar is. Rick Ottema uit Groningen wacht niet te lang. In de sprint is hij de snelste. Opnieuw winnaar van de Drenthe 200, dit keer niet alleen, maar na een strijd die tot de laatste meters open blijft.

Achter hem komt Adne Koster uit Roden weer als tweede binnen. Net als vorig jaar. Betrouwbaar, constant, altijd daar. Jelle Wietze Jongedijk pakt het derde podiumplekje. Geen groot verschil, geen groot drama. Gewoon koers.

Bij de vrouwen is het Nina Kessler die als eerste over de streep komt na een lange tocht door de Drentse natuur. Puck Pinxt volgt als tweede, Mariëlle Trouwborst wordt derde. Ook daar geen toeval, maar controle en inhoud.

De Drenthe 200 blijft een bijzondere wedstrijd. Niet voor iedereen. Een extreme marathon, midden in de winter. Maar wie hier staat, weet waarom. Dat geldt ook voor de organisatie, die tevreden terugkijkt op een editie met volle startvakken en een stevig deelnemersveld.

Alsof dat nog niet genoeg is, loopt Drenthe tegelijk ook. De Drenthe Trail Run trekt eveneens zo’n twaalfhonderd deelnemers door hetzelfde landschap. Fietsers en lopers. Twee sporten, één decor. En Drenthe dat weer even het middelpunt is van afzien, doorzetten en winnen.

Credits Francien Zuidema-Raven